یک_دقیقه_با_خدا

“الهي”

بـوي ِناب"بهشـت"ميدهد همـۀ “نامهاي"قشـنگ ِ"تــو”

ميگذارمشان روي ِزخمهاي “دلم”

گفـته بـودي “اَلجَّبار”

يعني: کسي کـه “جُـبران مــيکند” همـۀ شکستگـيهايِ “دلت” را

گفـــــته بودي “اَلمُصَـوِّر”

يعني: کسي کــه از “ُنو مـيسـازد” همۀ آنچه را که “ويـران” شـده اسـت درون ِ “دلت”

گفــته بـودي"الشّـافـي”

يعني کسي کـــه “شِفاَء” مـيدهد تمام ِ “زخمهـايِ عميق ” و “ناعـلاج” را

هـواي ِ"دلم” سبک ميشود بــا زمزمه نامهايِ زيبايت

نَفـس ميکشــم در هوايِ “مهربانيهـايِ نابت”

“الهي”

سپاس که هستي و خدايي ميکني.