یک فرصت را اگر بگذاری که بگذرد؛
این زمان ،
تبدیل می شود آن زمان ..!

می شود بسان چای یخ کرده ی روی میز
که با عشق
دم کرده بودی و یادت رفته ،
و حالا با هیچ قند و شکلاتی
به مذاﻕ هیچ طبعی خوﺵ نمی آید ..!
خورده نمیشود که نمی شود …

” فرصت “
را که بگذاری بگذرد
میشود مثل آب تنگ ماهی
که به وقتش عوﺽ نشود
آنوقت دیگر آن ماهی هم ، ماهی نمی شود..!

قدر ” لحظات ” را بدانیم.
زندگی منتظر هیچﻛس نمیماند…