برای رسیدن به آرامش سه چیز را ترک کن :

اینکه دائم دیگران را کنترل کنی.

اینکه بخواهی دائم مورد تأیید دیگران قرار بگیری.

اینکه بخواهی دائم در مورد دیگران پیش داوری کنی یا خود مورد پیش داوری قرار بگیری.

همیشه بگو:
خدایا، کمک کن دیرتر برنجم، زودتر ببخشم، کمتر پیش داوری کنم و بیشتر فرصت دهم.

از امام صادق عليه السلام روایت است که:

رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود:

خوشا به حال كسى كه …

خواهش نفسانى حاضر را به خاطر وعده گاه قيامت

كه آن را نديده است ترك كند.

جهاد با نفس/ باب وجوب غلبه بر شهوت

پیغمبر اکرم صلّى اللَّه علیه و آله می فرماید:

برادران من مردمى در آخر الزمان هستند که

به من ایمان مى‏ آورند، با این که مرا ندیده ‏اند. […]

ثابت ماندن یکى از آنها بر دین خود،

از صاف کردن درخت خاردار با دست در شب ظلمانى، دشوارتر است.

و یا مانند کسى است که

پاره ‏اى از آتش چوب درخت «غضا» را در دست نگاه دارد.

آنها چراغ هاى شب تار می باشند،

پروردگار آنان را از هر فتنه تیره و تارى نجات می دهد.

بحار الأنوار ، علامه مجلسی ، ج2ص124

طلبه‏ اى راجع به صدقه دادن براى وجود مقدس امام زمان، مى‏گفت: شبى از حرم حضرت رضا علیه ‏السلام، به طرف مدرسه مى‏آمدم، در آن شب براى امام زمانم بسیار دعا كردم و از دوری اش اشك ریختم، در وقت‏ برگشتن از حرم به بازار سرشور رسیدم كه فقیرى جلوى مرا گرفت و از من چیزى خواست، هرچه دست در جیب لباسهایم كردم چیزى بجز یک پنج ریالی پیدا نکردم. آن را با آنكه كم بود با شرمندگى به آن فقیر دادم و نیت كردم كه این صدقه براى حفظ وجود مقدس امام زمانم باشد.

فرداى آن شب هنگامى كه براى حضور در درس به بازار سرشور رسیدم یكى از كسبه كه قبلا مرا مى‏شناخت تا چشمش به من افتاد مرا با صداى بلند صدا زد، وقتى كه نزد او رفتم گفت: دیشب چه عملى انجام دادى؟!

گفتم: مگر چه شده است؟

گفت: دیشب در عالم رؤیا دیدم حضرت بقیة‏الله، ارواحنا فداه، سوار بر اسب سفید رنگى هستند و وارد بازار سرشور شدند و جمعیتى پشت‏ سر آن حضرت در حركت ‏بودند كه فرمودند: آمده ‏ام جزاى فلان طلبه را بدهم (و اسم تو را بردند)! با شنیدن این خبر دلم شكست و متوجه محبت و مهربانى امام زمان(عج) شدم و گفتم دیشب من براى آن حضرت صدقه ناچیزى دادم.
و همچنین سید بن طاووس، رحمة‏الله‏ علیه، در كتاب «امان‏ الاخطار» در ضمن دعایى كه براى صدقه دادن در وقت‏ سفر ذكر مى‏كند مى‏نویسد: اَللهُمَ اِنَّ هَذِهِ لَكَ وَ مِنكَ وَ هِىَ صَدَقَةٌ عَن مَولانا المهدی، عجل‏الله‏ فرجه، وَ صَلِّ عَلَیهِ بَینَ اَسفارِهِ و حَركاتِه و سَكَناتِه فِى ساعاتِ لََیلِه وَ نَهارِه وَ صَدقَهٌ عَمَّا یَعنِیهِ اَمرَهُ وَ مَالا یَعنیهِ وَ مَا یُضمِنه و ما یُخلِفُه.

خدایا! این (صدقه) از آن تو و براى توست و صدقه ‏اى براى سلامتى مولایمان م‏ح‏م‏د، عجل‏ الله ‏تعالى‏فرجه‏ الشریف، مى‏باشد، و بر او درود بفرست آن هنگام كه در سفر است و در تمام حركتها و استراحت هایش، در تمامى اوقات شب و روزش و صدقه ‏اى است‏ براى هرچه كه متعلق به اوست.

یكى از علما مى‏فرمود: چه در هنگام سفر و چه در هنگام حضر، وقتى كه صدقه براى وجود مقدس امام زمان، مى‏دهید این دعا - دعاى فوق - را بخوانید.
————————
سرشورنام محله ایست درمشهد

مادر که باشی نباید سرما بخوری یا اگه هم سرما خوردی باید زودتر خوب بشی
مادر که باشی نمیتونی تب کنی دیگه چه برسه به اینکه لرز هم بکنی یا اگر هم تب و لرز کردی باید سعی کنی خیلی حالت تب و لرزت رو بچت نبینه آخه ممکنه بترسه و نگران بشه اینطوری بیشتر بهت بچسبه و ممکنه اون هم سرما بخوره.

مادر که باشی خیلی وقت نداری بشینی و بری تو هپروت و واسه خودت باشی

مادر که باشی وقتی هم عصبانی میشی و داد و بیداد راه میکنی بعد که بچت میخوابه می شینی به صورت معصومش نگاه میکنی غصه می خوری که چرا نتونستی جلوی خودت رو بگیری !!!!

مادر که باشی گاهی لحظه شماری میکنی که بچت بخوابه بعد که میخوابه و خوابش طولانی میشه دلت براش تنگ میشه!!!!

مادر که باشی باید خیلی مراقب خودتو رفتار و گفتار و کردارت باشی.

مادر که باشی بزرگ میشی پله به پله با بچت بزرگ میشی.

مادر که باشی مدام دلت می تپه واسه بچت.
مادر بودنم را خیلی دوست دارم…
دلم ضعف میرود برای دنیای مادری…
دنیایی که متعلق به خودت نیستی٬
همه جا حضور کسی را احساس میکنی که آنقدر بی پناه است که فقط آغوش تو آرامش میکند…
آنقدر کوچک است که دستهای تو هدایتش میکند…
آنقدر ضعیف است که شیره ی جان تو پرورشش میدهد…
مادر بودنم را دوست دارم ….چون به بودنم معنا میدهد.
چون ارزشم را به رخم میکشدویادم میدهد هزاربار بگویم"جانم”
چون خداوند به من اعتماد کرده و تو را امانت به دستم سپرده…

مادر بودنم را دوست دارم
هرچند در آیینه خودم را نمیبینم٬
آن زن خسته وکم خواب در قاب آیینه را تنها وقتی میشناسم که دستهای فرشته ای به گردنم گره میخورند…
مادر بودنم را خیلی دوست دارم….
تقدیم به همه ی مادران عزیز

فرد بیسوادی در تبریز زندگی میکرد و تمام عمر خود را در بازار به حمالی و بارکشی گذرانده بود تا از این راه رزق حلالی بدست آورد. یک روز که مثل همیشه در کوچه پس کوچه های شلوغ بازار مشغول حمل بار بود، برای آنکه نفسی تازه کند، بارش را روی زمین می گذارد و کمر راست می کند. صدایی توجه اش را جلب می کند؛ می بیند بچه ای روی پشت بام مشغول بازی است و مادرش مدام بچه را دعوا می کند که ورجه وورجه نکن، می افتی، در همان لحظه بچه به لبه بام نزدیک می شود و ناغافل پایش سر می خورد و به پایین پرت می شود. مادر جیغی می کشد و مردم خیره می مانند. حمال پیر فریاد می زند “نگهش دار !"، کودک میان آسمان و زمین معلق می ماند، پیرمرد نزدیک می شود، به آرامی او را میگیرد و به مادرش تحویل می دهد.

جمعیتی که شاهد این واقعه بودند همه دور او جمع میشوند و هر کس از او سوالی می پرسد: یکی می گوید تو امام زمانی، دیگری می گوید حضرت خضر است، کسانی هم می گویند جادوگری بلد است و سحر کرده.

حمال که دوباره به سختی بارش را بر دوش میگذارد، خطاب به همه کسانی که هاج و واج مانده و هر یک به گونه ای واقعه را تفسیر می کند، به آرامی و خونسردی می گوید: ” خیر، من نه امام زمانم، نه حضرت خضر و نه جادوگر، من همان حمالی هستم که پنجاه شصت سال است در این بازار می شناسید. من کار خارق العاده ای نکردم ، بلکه ماجرا این است که یک عمر هر چه خدا فرموده بود، من اطاعت کردم، یکبار من از خدا خواستم، او اجابت کرد

او می فرمود: (حق کسی را نخوردم به کسی ستم نکردم دروغ نگفتم دزدی نکردم و…) حالا بعد از یک عمر اطاعت یک چیز از خداوند خواستم که به لطف خود خواسته ام (معلق ماندن بچه در هوا) اجابت شد

[داستان ” خدا و حمال تبریزی ” به نقل قول از علامه طباطبایی]

پرسش: در زمان غیبت صغری چه اتفاقی افتاد که ایشان ظهور کردند ؟

پاسخ: آن حضرت در زمان غيبت صغري ظهور نكردند. ويژگي مهم غيبت صغري (حدود 70 سال) آن بود كه در طول اين سال‌ها، چهار نفر (عثمان بن سعيد عمري، محمد بن عثمان بن سعيد عمري، حسين بن روح ، علي بن محمد سمري) عهده دار نيابت خاص حضرت بودند و مردم از طريق ايشان پيام‌هاي خود را به حضرت مي‌رساندند و جواب سؤالات خود را دريافت مي‌كردند. با رحلت علي بن محمد سمري، بنابر مصلحت الهي ديگر چنين نايب خاصي از طرف حضرت معرفي نشد و لذا دوران غيبت كبري شروع گرديد.

پرسش: تاريخ دقيق غيبت امام زمان را ذکر کنيد .

پاسخ: با رحلت امام حسن عسكري در سال 260 هـ . ق، غيبت صغري شروع شد، و با رحلت علي بن محمد سمري آخرين نايب خاص در سال 329 هـ . ق غيبت كبري شروع شد.

پرسش: چرا غيبت صغري امام زمان به درازا نکشيد؟

پاسخ: مفهوم اين سؤال روشن نيست. آن حضرت در زمان غيبت صغري ظهور نكردند. ويژگي مهم غيبت صغري (حدود 70 سال) آن بود كه در طول اين سال‌ها، چهار نفر (عثمان بن سعيد عمري، محمد بن عثمان بن سعيد عمري، حسين بن روح ، علي بن محمد سمري) عهده دار نيابت خاص حضرت بودند و مردم از طريق ايشان پيام‌هاي خود را به حضرت مي‌رساندند و جواب سؤالات خود را دريافت مي‌كردند. با رحلت علي بن محمد سمري، بنابر مصلحت الهي ديگر چنين نايب خاصي از طرف حضرت معرفي نشد و لذا دوران غيبت كبري شروع گرديد.

پرسش: دجال كيست ؟

پاسخ: ج س 8ـ دجال، از ريشه «دجل» به معناي «دروغگو و حيله‌گر» است. اصل داستان دجال، در كتاب‌هاي مقدس مسيحيان آمده است(رساله يوحنا، باب2، آيه 18 و 22). در انجيل اين واژه بارها به كار رفته و از كساني كه منكر حضرت مسيح بوده و يا « پدر و پسر» را انكار كنند، به عنوان دجال ياد شده است. به همين جهت، در ترجمه‌ي انگليسي كتاب‌هاي مقدس مسيحي، واژه آنتي كريست(Antik Chirst) يعني ضد مسيح به كار رفته است.
در روايات زيادي از اهل سنت خروج دجال از نشانه‌هاي برپايي قيامت دانسته شده است(سنن ترمذي، ج4، ص507 تا 519؛ سنن ابي داوود، ج4، ص115؛ صحيح مسلم، ج 18، ص46 تا 81).
روايات اسلامي درباره دجال و توصيفات آن، همين روايات اهل سنت است اما در كتب روايي شيعه تنها دو روايت درباره خروج دجال، به عنوان يكي از علائم ظهور حضرت مهدي(ع) آمده است(كمال الدين، صدوق، ص525، 526) كه هيچ كدام از اين دو روايت، از نظر سند معتبر و قابل قبول نيست. بنابراين، از نظر منابع شيعي، دليل معتبري بر اين كه خروج دجال يكي از علائم ظهور باشد، وجود ندارد، اما در عين حال، با توجه به روايات زيادي كه در منابع اهل سنت آمده است، احتمال اين كه اصل قضيه دجال به طور اجمال، صحت داشته باشد، وجود دارد و امر ممكني است. لكن به فرض اين كه اصل قضيه‌ي دجال صحت داشته باشد اما بدون ترديد بسياري از ويژگي‌هايي كه براي آن بيان شده است، به نظر مي‌رسد افسانه‌هايي بيش نيست. بنابراين اصل قضيه دجال را به عنوان امري محتمل و ممكن بعيد نيست بپذيريم. حال به فرض پذيرش اين سؤال مطرح است كه مقصود از دجال چيست؟
دو احتمال اساسي در اين زمينه وجود دارد:
1. با توجه به معاني لغوي دجال، مقصود از آن نام شخصي معين نباشد، بلكه هر كسي كه با ادعاهاي پوچ و بي اساس و با تمسك به انواع اسباب حيله‌گري و نيرنگ، در صدد فريب مردم باشد، دجال است. بر اين اساس، دجال‌ها متعدد خواهند بود. وجود رواياتي كه در آن سخن از دجال‌هاي متعدد رفته است، اين احتمال را تقويت مي‌كند. مانند «قال رسول الله: يكون قبل خروج الدجال نيف علي سبعين دجالا؛ پيش از خروج دجال، بيش از هفتاد دجال، خروج خواهند كرد.» (كنز العمال، ج14، ص200) بنابراين احتمال، در حقيقت و قضيه دجال نشانه‌ي اين مطلب است كه در آستانه انقلاب امام مهدي(ع) افراد فريب كار و حيله‌گري براي نگه داشتن فرهنگ و نظام جاهلي همه تلاش خود را به كار مي‌گيرند و با تزوير و حيله‌گري، مردم را نسبت به اصالت تحقق انقلاب جهاني منجي، دل سرد و يا دو دل مي‌كنند.
اين كه در همين روايات تأكيد شده است: «هر پيامبري، امت خويش را از خطر دجال بر حذر داشته است». خود تأييدي ديگر بر همين احتمال است كه مقصود از دجال، هر شخص حيله‌گر و دروغگويي است كه قبل از خروج حضرت مهدي(ع) در صدد فريب مردم است.
2. دجال، كنايه از كفر جهاني و سيطره‌ي فرهنگ مادي بر همه جهان باشد. استكبار، با ظاهري فريبنده و با قدرت مادي و صنعتي و فني عظيمي كه در اختيار دارد، سعي مي‌كند مردم را فريب دهد و مرعوب قدرت و ظاهر فريبنده خود كند. بر اين اساس، اين كه پيامبران امت‌هاي خود را از فتنه دجال بيم داده‌اند «ما بعث الله نبيا الا و قد انذر قومه الدجال… ؛ هيچ پيامبري مبعوث نشد، مگر آن كه قوم‌اش را از فتنه دجال بر حذر داشت(بحار الانوار، ج52، ص205) به اين معنا است كه آنان را از افتادن به دام ماديت و ورطه‌ي حاكميت طاغوت و استكبار جهاني بر حذر داشته‌اند. پس احتمال مي‌رود، منظور از دجال با آن شرايط و اوصافي كه در اين روايات براي او شمرده شده، همان استكبار جهاني باشد. در اوصاف دجال گفته شده «كوهي از طعام و شهري از آب، به همراه دارد». اين كنايه از امكانات عظيم و گسترده‌اي است كه استكبار در اختيار دارد.
براي آگاهي بيشتر به كتاب چشم به راه مهدي، مركز انتشارات دفتر تبليغات قم، جمعي از نويسندگان ص289 و دادگستر جهان، ابراهيم اميني، مراجعه شود.

پرسش: وجود دجال و شرح صفات ظاهري او در کتب با معيار هاي امروزي نمي سازد و نياز به شرح و تفسير دارد و آيا دجال مصداق يک موضوع است خير ؟

پاسخ: دجال، از ريشه «دجل» به معناي «دروغگو و حيله‌گر» است. اصل داستان دجال، در كتاب‌هاي مقدس مسيحيان آمده است(رساله يوحنا، باب2، آيه 18 و 22). در انجيل اين واژه بارها به كار رفته و از كساني كه منكر حضرت مسيح بوده و يا « پدر و پسر» را انكار كنند، به عنوان دجال ياد شده است. به همين جهت، در ترجمه‌ي انگليسي كتاب‌هاي مقدس مسيحي، واژه آنتي كريست(Antik Chirst) يعني ضد مسيح به كار رفته است.
در روايات زيادي از اهل سنت خروج دجال از نشانه‌هاي برپايي قيامت دانسته شده است(سنن ترمذي، ج4، ص507 تا 519؛ سنن ابي داوود، ج4، ص115؛ صحيح مسلم، ج 18، ص46 تا 81).
روايات اسلامي درباره دجال و توصيفات آن، همين روايات اهل سنت است اما در كتب روايي شيعه تنها دو روايت درباره خروج دجال، به عنوان يكي از علائم ظهور حضرت مهدي(ع) آمده است(كمال الدين، صدوق، ص525، 526) كه هيچ كدام از اين دو روايت، از نظر سند معتبر و قابل قبول نيست. بنابراين، از نظر منابع شيعي، دليل معتبري بر اين كه خروج دجال يكي از علائم ظهور باشد، وجود ندارد، اما در عين حال، با توجه به روايات زيادي كه در منابع اهل سنت آمده است، احتمال اين كه اصل قضيه دجال به طور اجمال، صحت داشته باشد، وجود دارد و امر ممكني است. لكن به فرض اين كه اصل قضيه‌ي دجال صحت داشته باشد اما بدون ترديد بسياري از ويژگي‌هايي كه براي آن بيان شده است، به نظر مي‌رسد افسانه‌هايي بيش نيست. بنابراين اصل قضيه دجال را به عنوان امري محتمل و ممكن بعيد نيست بپذيريم. حال به فرض پذيرش اين سؤال مطرح است كه مقصود از دجال چيست؟
دو احتمال اساسي در اين زمينه وجود دارد:
1. با توجه به معاني لغوي دجال، مقصود از آن نام شخصي معين نباشد، بلكه هر كسي كه با ادعاهاي پوچ و بي اساس و با تمسك به انواع اسباب حيله‌گري و نيرنگ، در صدد فريب مردم باشد، دجال است. بر اين اساس، دجال‌ها متعدد خواهند بود. وجود رواياتي كه در آن سخن از دجال‌هاي متعدد رفته است، اين احتمال را تقويت مي‌كند. مانند «قال رسول الله: يكون قبل خروج الدجال نيف علي سبعين دجالا؛ پيش از خروج دجال، بيش از هفتاد دجال، خروج خواهند كرد.» (كنز العمال، ج14، ص200) بنابراين احتمال، در حقيقت و قضيه دجال نشانه‌ي اين مطلب است كه در آستانه انقلاب امام مهدي(ع) افراد فريب كار و حيله‌گري براي نگه داشتن فرهنگ و نظام جاهلي همه تلاش خود را به كار مي‌گيرند و با تزوير و حيله‌گري، مردم را نسبت به اصالت تحقق انقلاب جهاني منجي، دل سرد و يا دو دل مي‌كنند. اين كه در همين روايات تأكيد شده است: «هر پيامبري، امت خويش را از خطر دجال بر حذر داشته است». خود تأييدي ديگر بر همين احتمال است كه مقصود از دجال، هر شخص حيله‌گر و دروغگويي است كه قبل از خروج حضرت مهدي(ع) در صدد فريب مردم است.
2. دجال، كنايه از كفر جهاني و سيطره‌ي فرهنگ مادي بر همه جهان باشد. استكبار، با ظاهري فريبنده و با قدرت مادي و صنعتي و فني عظيمي كه در اختيار دارد، سعي مي‌كند مردم را فريب دهد و مرعوب قدرت و ظاهر فريبنده خود كند. بر اين اساس، اين كه پيامبران امت‌هاي خود را از فتنه دجال بيم داده‌اند «ما بعث الله نبيا الا و قد انذر قومه الدجال… ؛ هيچ پيامبري مبعوث نشد، مگر آن كه قوم‌اش را از فتنه دجال بر حذر داشت(بحار الانوار، ج52، ص205) به اين معنا است كه آنان را از افتادن به دام ماديت و ورطه‌ي حاكميت طاغوت و استكبار جهاني بر حذر داشته‌اند. پس احتمال مي‌رود، منظور از دجال با آن شرايط و اوصافي كه در اين روايات براي او شمرده شده، همان استكبار جهاني باشد. در اوصاف دجال گفته شده «كوهي از طعام و شهري از آب، به همراه دارد». اين كنايه از امكانات عظيم و گسترده‌اي است كه استكبار در اختيار دارد.

پرسش: آیا دجال شخص به خصوصی است یا نه هدف از بردن نام دجال ( که گفته می شود یک چشم دارد ) این است که قدرتی شیطانی و تک قطبی در آخر الزمان ایجاد می شود ؟

پاسخ: علامت دجال، در روايات ما چندان مطرح نشده است، بلكه در روايات اهل سنت به طور پر رنگ مطرح شده است. بزرگان و محققان ما مراد از «دجال» را فردي دروغگو و فريبكار مي‌دانند. آيت الله اميني در كتاب «دادگستر جهان» در اين زمينه مطالب سودمند و مفيدي دارد.

پرسش: منظور از اينکه دعا براي فرج کنيد چيست و تعجيل يعني چه ؟

پاسخ: مراد از تعجيل فرج آن است كه مردم از خدا بخواهند تا زمينه‌ها و شرايط ظهور فراهم شود و موانع ظهور برطرف گردد تا ظهور واقع شود.

البته بايد بدانيم كه تلاش مردم نيز مهم است، يعني آنان نيز، با انجام وظايف ديني و آماده كردن خود براي ظهور [با توجه به انجام وظايف يك منتظر واقعي]، مي‌توانند امر ظهور را سرعت ببخشند.

پرسش: نقش دعا در تعجيل ظهور حضرت مهدي چيست؟

پاسخ: ترديدي نيست كه دعا، از عبادت‌هاي بزرگ است و آثار فراواني دارد.
البته بايد توجه داشت هر چند دعا و درخواست از حضرت حق در تسريع فرج بسيار مؤثر است ولي آنچه مهم‌تر مي‌باشد آن است كه شيعيان و عاشقان حقيقت انتظار را در زندگي خود جاري كنند، بدين معني كه سعي كنند حقيقتاً دستورات اسلام را عمل نمايند، با تلاش در تهذيب نفس و خدمت به مردم لياقت ياري حضرت را كسب نمايند، براي امر فرج زمينه سازي كرده و مردم را براي پذيرش حركت عدالت‌خواهانه حضرت آماده كنند.
گفتني است كه جهان آفرينش بر پايه اسبب و مسببات مي‌باشد و پيدايش هر پديده مشروط به وود شرايط و زمينه‌هاي آن است. طبق آموزه‌هاي دين مقدس اسلام (كه عقل نيز آن را تاييد مي‌كند) دعا يكي از اساب و زمينه‌هاي تحقق پديده ظهور مي‌باشد. به عبارت ديگر امر ظهور وابسته به تحقق شرايط و زمينه‌ها مي‌باشد و دعا به عنوان جزء العلة يكي از اسباب تعجيل در فرج است.

پرسش: وقتي خداوند محافظ حضرت است دعا براي سلامتي ايشان چه فايده اي دارد و دعا براي تعجيل فرج وقتي به دست خداست ؟

پاسخ: الف. ترديدي نيست كه دعا، از عبادت‌هاي بزرگ است و آثار فراواني دارد و دعا كردن براي سلامتي امام عصر(ع) از بهترين اقسام دعا است. درباره تاثير دعا، از دو زاويه مي‌توان نگاه كرد:
الف. تاثير دعا نسبت به امام؛ ب. تأثير دعا براي دعا كننده؛
از نگاه اول، دعا در سلامتي حضرت، مؤثر است؛ زيرا ايشان به اين جهت كه انسان است و در همين عالم زندگي مي‌كند، در معرض آفات و بلايا هست و دعا مي‌تواند در دور كردن بلاها و مرض‌ها از وجود عزيزش مؤثر باشد. اين، با اراده‌ي خدا مبني بر حيات و سلامتي امام، منافاتي ندارد؛ زيرا كه اراده‌ي خدا از طريق اسباب اعمال مي‌شود و دعا از مهمترين وسيله‌ها و سبب‌ها براي جريان اراده خدا در زندگي است.
از نگاه دوم، آثار دعا كردن فراوان است از جمله:
دعا كردن راهي است براي اين كه امام عصر را ياد كنيم و به اين وسيله با آن عزيز ارتباط روحي و معنوي پيدا كنيم و اين ارتباط ثمرات بسياري براي رشد و كمال روحي ما دارد.
دعا كردن براي امام، نوعي عرض ارادت و محبت نسبت به او است كه قطعاً از سوي آن منبع كرم بي پاسخ نخواهد ماند و دعا كننده را مورد لطف و عنايت خاص خود قرار خواهد داد.
دعا كردن براي امام، يعني آن وجود عزيز را بر بسياري از موجودات و پديده‌ها مقدم دانستن و وجود و نقش او را مد نظر قرار دادن. اين موضوع، سبب زياد شدن محبت آن عزيز در دل‌ها و جان‌ها مي‌گردد؛ زيرا ذكر محبوب سبب فراواني محبت نسبت به او است.
با توجه به اين كه ايشان، واسطه‌ي فيض الهي در عالم هستي‌اند، صلوات و صدقه به نيت ايشان خود نوعي وسيله براي كسب فيوضات بيشتر است.
ب. به فرموده امام علي(ع) خداوند کارها را به حسب قضايش انجام ميدهد و نه رضايت شما (ميزان الحکمه، روايت شماره 16456) و مقدمه قضاي الهي، قدر الهي است؛ چرا که هر کار بر اساس اندازه و هندسه خاص خود انجام ميگيرد. به فرموده امام صادق(ع) چون که خداوند چيزي را اراده کند مقدار ميکند آن را و پس از تقدير قضايش به آن تعلق ميگيريد،(همان، روايت شماره 16461).
قدر و هندسه و اندازه وجودي هر چيز است و قضا به معناي گذراندن و يک سره کردن و به پايان رساندن است.
تقدير الهي موجوددات عالم مشهود را به سوي آن چه در مسير وجودشان براي آنها تقدير و قالب گيري کرد، هدايت ميکند. خداي بزرگ فرمود:"الذي خلق فسوي و الذي قدر فهدي” سپس همين تقدير و هدايت را با امضاي قضا، تمام تکميل ميکند.
بسيار ميشود که خدا چيزي را تقدير ميکند، ولي به دنبال تقدير قضايش را نميراند، مانند قدري که بعضي از علل و شرايط خارج آن اقتضا دارد، ولي به خاطر مزاحمت مانعي، آن اقتضا باطل ميشود و سببي ديگر و يا اقتضايي ديگر جاي سبب قبلي را ميگيرد.
چه بسا چيزي مقدر بشود و قضاي آن نيز رانده شده باشد، مثل اين که از جميع جهت، يعني هم از جهت وجود علل و شرايط و هم از جهت نبودن مانع، تقدير شده باشد که در اين صورت، آن چيز، محقق ميشود. در بعضي از روايات نيز آمده که قدر، ممکن است تخلف کند، اما براي قضا برگشتي نيست، البته تغيير در تقدير، مربوط به عالم ماده است.
با توجه به اين مقدمه، قضا، به معناي اجتماع جميع علل و شرايط و فقدان هر گونه مانعي است که مسلما انجام ميگيرد و هيچ گونه برگشتي در آن نيست. چه بسا، همين قضايي که مجموعه شروط متعدد دارد، يکي از آن شروط، دعاي بندگان باشد. آميختگي و هم سويي دعا و قضا، در روايات به خوبي مشهود است. امير المؤمنين علي(ع) در انتهاي نامه سي و يکم نهج البلاغه به فرزندشان امام مجتبي(ع) ميفرمايد: “دين و دنياي تو را به خدا ميسپارم و بهترين خواسته الهي را در آينده و هم اکنون در دنيا و آخرت براي تو ميخواهم".
اجتماع درخواست از خدا و قضا، بسيار زيبا است. در روايت آمده که حضرت امير(ع) از زير ديواري که در شرف خراب شدن بود حرکت کردند و به جاي ديگر رفتند. از آن جناب سؤال شد” آيا قضاي الهي (حکم حتمي الهي) فرار ميکنيد؟” آن امام بزرگوار فرمودند:"از قضا الهي به سوي قدر الهي فرار ميکنم!"(ميزان الحکمه، ج8، ص162) به اين معنا که در صورت توقف تمام مقدمات لازم براي زير آوار ماندن مهيا ميگردد و قضاي الهي تحقق ميپذيرد، امکام با حرکت سوي مکاني ديگر مقدمهاي از آن مقدمات ناقص ميگردد و هندسهاي ديگر شکل ميگيرد که آن تحقق سلامت و امنيت است. لذا منافات ندارد که حتي دعا، قضاي الهي را متبدل سازد، دعايي که از جمله مقدمات و شروط حکم الهي است. در روايت از رسول اکرم(ص) وارد شده که:"لايرد القضاء الا الدعاء؛ قضاي الهي رارد نميکند مگر دعا."(منتخب الميزان الحکمه، روايت 2101). يعني، گاه، مقدرات يک امر فراهم شده9 است و بايد قضا بيايد ولي دعا در تقديرات اثر ميگذارد و بايد تعغيير در تقديرات قضا و نتيجه محقق نميشود.
بنابراين، در عين حال که همه امور به قضاي الهي تحقق ميپذيرد، منافات ندارد که ما موظف به دعا کردن باشيم، نه صرفا به علت يک امري صوري و ظاهري، بلکه چون دعا، خود، در سلسلهي طولي تحقق اشيا تاثير جوهري دارد و اين تاثير به اذن و اراده الهي انجام ميگيرد. خود حضرت حق، ما را مأمور به دعا کردن کرده است و براي اين دعا، تاثير قائل شده است.
نتيجه اين که، زمان ظهور حضرت حجت(ع) مثل بقيه امور و اسرار به قضاي الهي است در عين حال، ما موظف به دعاي در جهت تعجيل فرج آن بزرگوار هستيم و دعي ما، ميتواند در مجموعه علل ظهور موثر باشد.

پرسش: دعا کردن برای صاحب الزمان (عج) چه فایده هایی دارد ؟

پاسخ: ترديدي نيست كه دعا، از عبادت‌هاي بزرگ است و آثار فراواني دارد و دعا كردن براي سلامتي امام عصر(ع) از بهترين اقسام دعا است. درباره تاثير دعا، از دو زاويه مي‌توان نگاه كرد:
الف. تاثير دعا نسبت به امام؛ ب. تأثير دعا براي دعا كننده؛
از نگاه اول، دعا در سلامتي حضرت، مؤثر است؛ زيرا ايشان به اين جهت كه انسان است و در همين عالم زندگي مي‌كند، در معرض آفات و بلايا هست و دعا مي‌تواند در دور كردن بلاها و مرض‌ها از وجود عزيزش مؤثر باشد. اين، با اراده‌ي خدا مبني بر حيات و سلامتي امام، منافاتي ندارد؛ زيرا كه اراده‌ي خدا از طريق اسباب اعمال مي‌شود و دعا از مهمترين وسيله‌ها و سبب‌ها براي جريان اراده خدا در زندگي است.
از نگاه دوم، آثار دعا كردن فراوان است از جمله:
دعا كردن راهي است براي اين كه امام عصر را ياد كنيم و به اين وسيله با آن عزيز ارتباط روحي و معنوي پيدا كنيم و اين ارتباط ثمرات بسياري براي رشد و كمال روحي ما دارد.
دعا كردن براي امام، نوعي عرض ارادت و محبت نسبت به او است كه قطعاً از سوي آن منبع كرم بي پاسخ نخواهد ماند و دعا كننده را مورد لطف و عنايت خاص خود قرار خواهد داد.
دعا كردن براي امام، يعني آن وجود عزيز را بر بسياري از موجودات و پديده‌ها مقدم دانستن و وجود و نقش او را مد نظر قرار دادن. اين موضوع، سبب زياد شدن محبت آن عزيز در دل‌ها و جان‌ها مي‌گردد؛

پرسش: دعاي فرج براي تعجيل ظهور در غيبت چيست ؟

پاسخ: آنچه تصريح شده است اينکه براي تعجيل فرج زياد دعا کنيد، اما اينکه در خصوص فرج حضرت دعاهاي خاصي وارد شده باشد چيزي نيافتيم. البته در روايات به برخي از ادعيه در زمان غيبت توجه بيشتري شده است که به آنها اشاره ميشود:
الف. دعاي “الهم کن لوليک…."؛
ب. دعاي عهد؛
ج. دعاي:"اللهم عرفني نفسک فانک ان لم تعرفني نفسک لم اعرف نبيک، اللهم عرفني رسولک فانک ان لم تعرفني رسولک لم اعرف حجتک، اللهم عرفني حجتک فانک ان لم تعرفني حجتک ضللت عن ديني".
د. دعاي غريق: “يا الله يا رحمن يا رحيم يا مقلب القلوب ثبت قلبي علي دينک”
هـ. دعاي ندبه؛
ز. زيارت آل ياسين.

پرسش: راه توسل به حضرت مهدي (ع) و سفره انداختن براي ان حضرت ؟

پاسخ: الف.براي امام زمان(ع) سفره انداختن مطرح نشده است و لذا زمان خاصي ندارد. انسان در هر زمان ميتواند به امام مهدي(ع) متوسل شود و او را واسطه در نزد خدا قرار دهد و از او کمک بگيرد. براي توسل به امام عصر(ع) راههايي گفته شده است. مانند:
1. خواندن زيارت آل ياسين(مفاتيح الجنان)؛
2. نماز استغاثه(مفاتيح الجنان)؛
3. نماز امام زمان(ع)(مفاتيح الجنان)؛
4. برقراري روضه براي ائمه اطهار مخصوصا حضرت زهرا(س) و امام حسين(ع)؛
5. توسل به حضرت ابوالفضل العباس(ع).
البته شخص بايد با همه وجود از حضرت کمک بخواهد و بداند که عنايتها و کمکها، با توجه به مصالح و منافع انسان صورت ميگيرد.
ب. عنايتها و کمکهاي امام زمان(ع) به مردم بسيار فراوان است که در کتابها نقل شده است. انتشارات مسجد جمکران نيز در اين زمينه کتابهايي را چاپ کردهاند.

پرسش: آیا صلوات فرستادن برای فرج امام مهدی (عج) خوب است ؟

پاسخ: «صلوات» يكي از بهترين هديه‌هايي است كه انسان مي‌تواند به امام زمان(ع) بدهد.

صلوات بسيار خوب است و بهتر آن است كه بگوييم «اللهم صل علي محمد و آل محمد و عجل فرجهم».

الهی از بخت خود چون پرهیزم و از بودنی کجا گریزم؟

و نا چاره را چه آمیزم و در هامون کجا گریزم

الهی ار تو فضل کنی از دیگران چه داد و چه بیداد ور تو عدل کنی پس فضل دیگران چون باد

الهی گفت تو راحت دل است و دیدار تو زندگانی جان زبان بیاد تو ناز دو دل به مهر و جان بعیان

الهی بهر صفت که هستم بر خواست تو موقوفــم ـ

بهر نام که مرا خوانند به بندگی تو معروفم تا جان دارم رخت از ین کوی بر ندارم او که تو آن اویی بهشت او را بنده است او که تو در زندگانی اویی جاوی زنده است

الهـــی آنچــه من از تو دیدم دوگیتی بیاراید عجب اینست که جان من از بیم داد تو دمی نیاساید

#خواجه_عبدالله_انصاری

آقای دلـم!

دستـم را روی قلبـم می گـذارم از عمـق جانــم سـلام می دهــم تــو را . . .

السلام علیک یا مولای یا صاحب العصر و الزمان ســـــلام ای میـزبان تمام روزهـایمـان!

دسـت خـالی امـده ایـم مثـل همیشـه در کولـه بارمـان فقـط حسـرتـــ اسـتـــ و آه فــراقــ . . .

مـا را بپـذیر . . .

بـخـر ایـن قـلـبـــ هـجــران زده را . . .

بخر این قلبی را که جز روسیاهی نیاورده نزدتـــ . . .

آری مولای مـن! با همیـن روسیـاهی ام قلبــم را روی دستـم گرفتـه ام می خـری ایـن اشفـتـه حـال دلتنــگــــ را؟!

نذر سلامتی و ‌تعجیل در فرج مولای غریبمان صلــوات

می دونی چیه رفیق!؟

حکایت زندگی ما شده مث “دکمۀ پیراهنِ”

اولی رو که اشتباه بستی تا آخرش اشتباه می ری .

بدبختی اینه که زمانی به اشتباهت پی می بری که رسیدی به آخرش…

1- بستن كوبيده «زيره» و نمك بسيار مفيد است.

2- ضماد «فلفل» مخلوط با زِفت نافع است.

عفونت‌هاي مجراي تنفسي‌
 
وجود گوگرد در «پياز»، آن را به صورت ضدعفوني قوي در آورده است. گوگرد پياز وقتي وارد خون شود و به ريه‌ها برسد با انواع عفونت‌هاي تنفسي مثل آسم، ورم گلو، برونشيت، گريپ و غيره مبارزه مي‌كند.

1- «گيلاس» معده را ضد عفوني مي‌نمايد.

2- عصاره «انگور فرنگي سياه» براي عفونتهاي معده روده‌اي مفيد است.

3- خوردن انواع «تره» و «تره تيزك‌ها» مفيد مي‌باشند.

4- «سير» ضدعفوني كننده است .

1-  اسانس «پرتقال» اثر ضدعفوني كننده دارد و از پوست آن گرفته مي‌شود و چون خيلي زود فاسد مي‌شود هميشه بايد تازه مصرف شود و اگر نگهداري شود براي مدّت كم در جاي تاريك و خنك بايد گذارده شود.

2- مصرف 50 گرم از «شربت سيب» ضدعفوني كننده است. طرز تهيه : 3-2 عدد از سيب رسيده اعلاء را قطعه قطعه كرده در مقداري آب بجوشانيد كه جمعاً 1000 گرم به دست آيد. آن را صاف كرده و به آن شكر بيفزاييد.

3- ميوه «ليمو عماني» ضدعفوني كننده است .

1- 250 گرم ساقه‌هاي خشك و گلدار «پونه كوهي» را در دو ليتر آب جوش بريزيد و 12 دقيقه كنار بگذاريد تا كاملاً دم بكشد. سپس آن را صاف كنيد. بعد اين دم كرده را در يك وان پر از آب گرم بريزيد و حداقل يك ربع ساعت در آن بمانيد.
2- بايد در برخورد با هر نوع ناملايمات روزمره بي توجّه و بي‌تفاوت و خونسرد باشيد، اعمال و رفتار و سخنان افراد خانه و كوچه و بازار را كه وفق طبع و مرام شما نمي‌باشد بزرگ جلوه ندهيد و به اصطلاح آگرانديسمان ننماييد. با حسن نيت و تلقين بنفس خود، گذشت و غمض عين بنماييد. چنانچه اين نكات را كه يك بحث روانشناسي است رعايت نماييد، موفق خواهيد بود.
3- به محض عصباني شدن يك ليوان «آب خنك» بخوريد. در صورتي كه در حال نشسته عصباني شديد راه برويد و افكار خود را در مسيري غير از آنچه رخ داده متمركز نماييد.
4- روزي چند بار آب سرد را از راه بيني استنشاق نماييد. و تا جايي كه مقدور است آب را با استنشاق بيني تا مخ و مغز سر برسانيد.
5- 35 گرم برگ «شفتالو» و ريشه درخت «توت» را در آب كافي بجوشانيد و صاف كنيد آب خالص را با «عسل» و انجير بخوريد.
6- مقدار 9 نخود «ميخك» را دم كنيد و بخوريد.

1- «تخم خيار»، «تخم خرفه»، «تخم كدو»، «تخم خربزه»، «تخم گرمك»، «تخم خشخاش» و «مغز پنبه دانه» را هر كدام ده گرم تهيه نموده در آب دم كنيد. شيره آن‌ها را بگيريد با 35 گرم شربت بنفشه يا 25 گرم «نبات» مخلوط كنيد. صبح ناشتا بخوريد.
2- 25 گرم «خارخاسك» را دم كنيد. آب خالص آن را بخوريد.
3- چهل روز ناشتا «انجير» خشك يا تازه و ماديان بخوريد.
4- فقط يك مثقال «كاكنج» را دم كنيد. آب خالص آن را بخوريد. براي درد و سوزش مجاري ادرار و استسقاء مفيد است. زياد نخوريد چون مسموم كننده و جنون‌آور است.
5- غذاهاي سرد و خشك مصرف كنيد. «حليم»، «پاچه گوسفند»، «خربزه»، «هندوانه»، «گرمك»، «تمشك»، «سماق»، «سياه دانه»، لعاب به دانه و «اسفرزه» ميل نماييد.
6- بيست گرم «كاكل ذرت» را در يك ليتر آب دم كنيد عوض چاي بخوريد، و چند روز اين كار را ادامه دهيد.
7- هرگاه بيماري به علّت گرمي مزاج بوده باشد صبح ها شربت «آلبالو» يا «دوغ‌گاو» بخوريد. ضمناً «كاهو»، «انار»، «تخم خيار»، «كدو» و «اسفناج» هم مفيد مي‌باشند.

1- اكسير طول عمر را در «عسل» جستجو كنيد.
2- «توت فرنگي» چون داراي يد است عمر را طولاني مي‌كند.
3- «كنجد» غذاي كساني است كه مي‌خواهند در كمال صحت عمر طولاني داشته باشند.
4- «پياز» داراي ويتامين‌هاي A، B، C، و آهن، آهك، فسفر، پتاسيم، سديم، گوگرد، يد، سيليس، و قند مي‌باشد. با وجود داشتن قند براي بيماران مبتلا به قند زيان ندارد. در مجموع براي طول عمر مفيد مي‌باشد.
5- به موارد «پيري زودرس» نيز توجّه كنيد.

1- چند قطره از «سركه» داخل آن بچكانيد.
2- پنبه كمي خيس شده از آب «پياز» را در گوش بگذاريد.
3- چكانيدن «روغن بادام تلخ» مفيد است.
4- به مقدار 50 الي 100 گرم آب «پياز» كوبيده شده بخوريد. (بسته به ضعف و شدّت عارضه)
- «ازگيل»، «زنبق»، «كاكوتي» و «شاه‌پسند وحشي» مفيد مي‌باشند.

1- ضماد برگ «چغندر» با بوره (اسيد بوريك) جهت كك مك و طاسي به كار مي‌رود.
2- اگر ميوه‌ي «بنه» را كمي سوزانده و آن را بر محل گري بماليد، باعث روياندن مو مي‌شود. مخصوصاً در مورد طاسي، اثر بيشتري دارد و چنانچه برگ درخت بنه را كوبيده و بر محل ريزش مو بماليد، باعث روييدن مو شده و مو را دراز نگاه مي‌دارد.
3- چنانچه ضماد «ترب» با «عسل»، مدّت زياد بر محل طاسي ماليده شود مفيد است.
4- ضماد سوخته «فندق» با پوست و پيه خوك جهت طاسي سودمند است و باعث روييدن موي صورت جوانان و اشخاص كوسه مي‌گردد.
5- 100 گرم شيره «شاهي آبي» را با 100 گرم الكل مخلوط كنيد و 10 قطره اسانس ژرانيوم را با اين مخلوط در هم كنيد. 3 ساعت بماند. سپس پوست سر را روزانه 2 تا 3 بار با اين محلول ماساژ دهيد. اين محلول شهرت زيادي در متوقف كردن ريزش مو و روياندن مجدد آن دارد.
6- ماساژ «آب ليمو» موي سر را تقويت مي‌كند و از طاسي جلوگيري مي‌كند.
7- جوشانده برگ و لفافه سبز ميوه «گردو» درمان كچلي است.
8- «روغن گندم» كه از جوشاندن و پختن گندم در «روغن زيتون» به دست مي‌آيد، جهت معالجه كچلي مفيد است.
9- ماليدن ميوه‌ي كال «موز» با «سركه» جهت كچلي تجويز شده است.
10- براي معالجه كچلي، «سير» را پخته روي آن بگذاريد و اين عمل را چندين بار تكرار كنيد تا بهبودي به دست آيد.
11- ماليدن برگ «صنوبر كوچك» مخلوط با مردابسنگ جهت كچلي نافع است.
12- ماليدن شيرابه «غلب لب» كچلي را معالجه مي‌كند.
13- شيره گياه و برگ هاي تازه له شده «كنگر بزرگ» براي درمان زخم‌هاي جلدي و كچلي تجويز مي‌شوند.
14- له شده «برگ هاي درخت لرگ» كچلي و امراض جلدي را از بين مي‌برد.
15- جوشانده غليظ «پوست سياه توسكا» در استعمال خارجي براي معالجه كچلي مفيد است.
16- براي معالجه كچلي مقداري از برگ «عشقه» را در «سركه» خيسانده و ده شب متوالي هنگام خواب روي سر و محل زخم بگذاريد. اگر پارچه‌هاي تيره‌رنگ را با جوشانده آب عشقه بشوييد، به خوبي تميز شده و به صورت نو در مي‌آيد.

1- چون «نعناع» را با پر سياوشان بجوشانيد و آن را بنوشيد جهت تقويت هاضمه و تسكين درد معده نافع است.
2- «انجير» در هضم غذا در انسان اثر مثبت محسوسي دارد.
3- «ليچي» كمك به هضم غذا مي‌كند.
4- «زيره كوهي» كمك به هضم غذا مي‌كند.
5- پخته «پياز» در «سركه» و يا پرورده آن در «سركه» براي تقويت هاضمه نافع است .
6- به نظر ابن ماسويه، طبيب معروف، خوردن «آب ترب» براي هضم غذا مفيد است.
7- خوردن 2 گرم از «تخم ترب» بعد از غذا براي هضم غذا بسيار نافع است .
8- «چاي برگ جعفري» براي هضم غذا بسيار مؤثر است.
9- از «مريم گلي» به عنوان كمك به هضم غذا استفاده مي‌شود.
10- «افسنتين»، «سوسنبر»، «تره»، «بابونه»، «تره فرنگي»، «ريحان»، «بولاغ اوتي»، «علف مَرغ»، «كدو»، «خرماي رسيده»، «ليمو»، «هويج»، «سيب درختي»، «گزنه»، «گل ميخك»، «مرزه»، «پياز»، «كتان» و «شنبليله»، «گلابي» و «جوز بويا» مفيد مي‌باشند.

1- «خرماي رسيده» مقوي غرايز جنسي هست و شهوت را زياد مي‌كند.
2- «فندق هندي» داراي آهك، فسفر، گوگرد و پتاسيم بوده، سرشار از ويتامين‌هاي A، D، F هست. پنجاه تا شصت درصد، مواد روغني دارد. مقوي معده و دماغ و نيروي شهواني هست.
3- «سيب زميني ترشي» غرايز جنسي را بيدار مي‌كند.
4- «بابونه»، مقوي دماغ، اعصاب و شهوت است.
5- اگر «شير» تازه دوشيده را با «انگبين‌ها» شيرين كرده، ميل نماييد، شهوت را تقويت مي‌كند و بدن را گرم مي‌نمايد.
6- چون «نخود» را در آب خيسانده و خام بخوريد و آب خيسانده آن را با «عسل» شيرين كرده، بالاي آن بنوشيد، جهت برگشت جواني و شهوت مأيوسان بي‌نظير است.
7- چنانچه «نخود» را در آب جوشانده «خارخاسك» پرورده نماييد، در تقويت شهوت دارويي بي‌نظير است.
8- «دارچين» مقوي شهوت است.
9- «نانخواه» مقوي شهوت است.
10- «آرد ثعلب» براي تقويت شهوت مفيد است.
11- «شكر» مقوي شهوت است.
12- دانه‌هاي گياه «منداب» پيشاب‌آور و نيروبخش است و اثر آن در تقويت قواي شهواني غيرقابل انكار است.
13- «بيدمشك» شهوت را تقويت مي‌كند.
14- بذر «پياز» مقوي قواي شهواني است.
15- اگر آب خيسانده «برنج» را با هم وزن آن «شير» مخلوط كرده، ده روز متوالي بنوشند، براي تقويت قواي شهواني نافع است.
16- گل نر و ماده‌ي «پسته» در دو شاخه‌ي مختلف قرار دارند و قسمت‌هاي پايه‌ي نر پسته داراي هورمون مردانه بوده و مقوي شهوت مردان است.
17- شهرت «كنگر» در تقويت غرايز جنسي است ولي تنها يك مقوي ساده نيست بلكه يك محرك شهوت بوده و آن را لذّت‌بخش مي‌نمايد.
18- «باقلا» از حبوبات خنك محسوب مي‌شود، پيشاب را زياد مي‌كند و غرايز جنسي را نيرو مي‌دهد.
19- «حب‌الصنوبر»، بطي‌ءالهضم بوده و زياد خوردن آن خوب نيست و «عسل» آن براي تقويت غرايز جنسي با كنجد و «عسل» بهتر است.
20- خوردن مغز ميوه «نارگيل» حرارت غريزي و جنسي را زياد مي‌كند و نيروي جنسي را تقويت مي‌نمايد.
21- خوردن مغز مقشر دانه‌هاي «پنبه»، سينه و شكم را نرم مي‌كند و درمان سرفه است. با «دارچين» و «شكر» براي سرد مزاجان و با «سكنجبين» براي آن‌هايي كه مزاجي گرم دارند براي تقويت غرايز جنسي به كار مي‌رود.
22- «والك» شهوت را زياد مي‌كند.
23- گرد سفيد «طلع» (مغز شكوفه‌ي درخت خرما) كه به آن كش يا پنير گويند، محرك شهوت است.
24- «مغز به دانه» شهوت را زياد مي‌كند.
25- ميوه «انجير» با «مغز گردو» محرك شهوت است.
26- خوردن برگ «تره» شهوت را زياد مي‌كند.
27- خوردن «مشكطرامشير» به مقدار كم شهوت را زياد مي‌كند. مخصوصاً اگر همراه با «عسل» خورده شود.
28- «زيره» مخلوط با «عسل» شهوت را زياد مي‌كند.
29- «يونجه»، «كاسني»، «زردك»، «بذر مرزه»، «موز»، «آلبالوي تلخ»، «بادام»، «گزنه» «ميوه رسيده و ياقوتي رنگ زيتون»، «بذر شبدر قرمز»، «بيخ شش شاخ»، «پياز و سير»، «هلو» و «تره» غريزه جنسي را تحريك مي‌كنند.
30- «نعناع» مقوي قوه باه مي‌باشد.
31- «شلغم» به علّت داشتن فسفر و ويتامين B مهيج قواي شهواني و افزاينده نيروي جواني است.
32- خوردن «سياه دانه» به همراه «روغن زيتون» و كندر بسيار مفيد است.
33- هرگاه مقداري «خرماي رطب تازه» را كه خشك نباشد با روغن حيواني و تخم مُرغ بپزيد و خوراك تمريه يا املت خرما تهيه كنيد، براي قوه باء بسيار مفيد است. خوردن خرما به همراه ماست بسيار مضر است.
34- اعراب «آراشيد» (پسته زميني) را بهترين تقويت كننده قوه باه مي‌دانند. پسته زميني داراي ويتامين‌هاي A، B، C، و اسيدهاي آمينه مي‌باشد.
35- «دارچين» اعصاب را تقويت و به قوه باه مي‌افزايد.
36- «سيب زميني» به علّت داشتن فسفر، مقوي قوه باه و مغز مي‌باشد. به‌علاوه مقدار زيادي ويتامين C و B دارد.
37- «انار شيرين» در گرم مزاجها موجب و باعث نعوظ مي‌شود.
38- در چين «تمشك» را براي تقويت نيروي جنسي مي‌خورند.
39- مغز هسته «زردآلو» مقوي نيروي جنسي است امّا دير هضم است و كم بايد خورده شود.
40- «فلفل» اگر با شير و شكر خورده شود براي تقويت نيروي جنسي نافع است .
41- خوردن برگ پخته «چغندر» براي ضعف نيروي جنسي نافع است .
42- اگر «سير» را با شير گوسفند ، پخته و با روغن حيواني سرخ كنيد و با «عسل» ، شيرين كرده و حلوا درست كنيد در تحريك نيروي جنسي و انعاظ بسيار مؤثر است.
43- «تخم كلم وحشي» يا «كلم بري» بسيار محرك نيروي جنسي است .
44- مرباي «گردو» با «عسل» براي تحريك نيروي جنسي بسيار مؤثر است.
45- «باقلا»، «تره‌تيزك»، «زنجبيل»، «قولنجان»، «پسته»، «كنجد»، «آفتاب‌گردان»، «انبه»، «توت»، «توت كاغذي»، «بنه»، «نارنگي»، «باديان كوهي»، «زعفران»، «تخم كلم»، «هويج» و «جوز بويا» مفيد مي‌باشند.

شهوت خودنمايى و ريا بيمارى است كه همچون جذام آدمى را از اجتماع مى راند و به دشمنى و نفرت مردم دچار مى سازد. آنان كه در خودنمايى به تحقير و توهين ديگران اقدام كنند و در هر محفل لب به فضل و فضيلت فروشى بگشايند جز دشمنى و كينه ى مردم حاصلى به دست نخواهند آورد. از عوارض اين بيمارى انزواى رياكارانه بوده و كافى است كه فرد را در ميان مردم تك و تنها و بى كس و كار واگذارد.
امام صادق (ع) اين بيمارى روحى را با ارشاد و رهنمودهاى ارزنده ى خويش چنين درمان مى كند:
1 - مؤ من كسى است كه با مردم مدارا كند نه آن كه خويشتن را به ديگران بنماياند.
2 - معنى جهل ، خودنمايى و تكبر و غفلت از پرودگار متعال است .
3 - افرادى كه به منظور خودنمايى با مردم به بحث و جدل بر مى خيزند و اعمال صالح خويش را به فساد مى آلايند.
مباحث فوق خلاصه اى از آموزه هاى آن حضرت است ولى محال است كه درياى دانش و بينش امام (ع) پايان پذير باشد. امام صادق (ع) وارث علوم انبياء و اوليا بود و دانش و بينش خود را از پروردگار متعال مى دانست . چنان كه مى دانيم علم الهى لايتناهى و بى پايان است و دانش امامان شيعه نيز پايان و كرانه اى نمى گيرد.
قطره اى بود از آن اقيانوس بيكران و ذره اى از آن خورشيد درخشان كه تقديم گرديد. از پيشگاه الهى مساءلت مى داريم كه ما را در حق گويى و حق جويى و ولاى محمّد و آل محمّد توفيق عنايت فرمايد. انه سميع مجيب .

فايده ى انگور آن است كه اعصاب را محكم مى كند و خستگى را برطرف مى سازد و به انسان نشاط مى بخشد و غم و اندوه (افسردگى ) را مى زدايد.
و نيز فرمود:
پيامبرى از پيامبران به درگاه خدا شكايت كرد كه اندوهگين است . خطاب رسيد:
- انگور تناول كن تا از اندوه رها شوى .
متخصّصين علوم تغذيه معتقدند در انگور سه خاصيت وجود دارد:
1 - معده را لينت و نرمى مى دهد.
2 - خون را صاف مى كند.
3 - به بدن غذا مى رساند.
آب انگور قواى فرسوده را تجديد مى كند و گردش خون را آسان مى سازد و مواد تخمير شده ى معده را مى شكند و براى كبد و كليه سودمند است و نيز سوءهاضمه ، نقرس ، بيمارى هاى قلبى ، صفرا، گاز معده و بواسير را شفا مى دهد و از بروز سل و سرطان نيز تا حدودى جلوگيرى مى كند. در انگور ويتامين ((آ))، ((ب ))، ((ث )) موجود است و دردهاى ناشى از تب را نيز برطرف مى سازد.
دانشمندان بيوشيمى مى گويند: آب انگور ترشح آنزيم ها را در معده زياد مى كند و براى طحال و ستون فقرات نافع است . در انگور مقدارى ((آرسنيك )) وجود دارد كه جريان خون را سريع تر مى سازد. در نتيجه رنگ چهره را افروخته و سرخ و سفيد مى نمايد و به همين جهت انگور براى بيماران مبتلا به سفليس ، سرطان و سل سودمند بوده است .
اكنون بيان مختصر و مفيد امام (ع) را نسبت به فوايد انگور با آن چه متخصّصين علوم تغذيه و دانشمندان دوران معاصر كشف كرده اند مورد ارزيابى و سنجش قرار مى دهيم و درباره ى عظمت انديشه و آگاهى امام داورى كنيم .
امام از فوايد انگور در مورد اعصاب و رفع خستگى و نشاط بدنى و عامل ضد افسردگى و غم زدايى انگور بياناتى فرموده اند كه شگفت آور است . جاى تحقيق و تفحّص فزون تر دارد.

متن کامل سوالات و پاسخ آیات عظام صافی گلپایگانی، مکارم شیرازی، نوری همدانی، علوی گرگانی، موسوی‌اردبیلی، حسینی‌زنجانی و شبیری زنجانی به این شرح است:

با احترام، بدینوسیله به استحضار می‌رساند اخیرا پیامک‌هایی از سوی برخی افراد با اتکاء به عقاید مذهبی مردم منتشر می‌شود که می‌تواند نحوه انتشار آن محل تامل باشد، لذا از حضرتعالی درخواست می‌شود تا پس از مطالعه متونی که به عنوان مثال و مصداق در ادامه می‌آید، نظرات فقهی خود را درباره آنها بیان کنید.

* تا پیام دیدی هشت بار بگو (یا ابوالفضل) و برای هشت نفر بفرست، همین الان خبر خوشی می‌شنوی به (ابوالفضل) قسم‌ات می‌دم بفرست فقط امتحان کن خیلی عجیبه.

* ختم شش میلیون صلوات تقدیم به شیرخوار امام حسین(ع) سهم شما شش صلوات و ارسال به شش عاشق حسینی، لطفا قطع‌کننده زنجیر نباشید.

* من یک شفا گرفته از حضرت زینب(س) هستم، برای اینکه آن حضرت هم از شما و جامعه‌مون بلاها را دفع کند هزار دفعه اسم اون حضرت رو بگو و صد مرتبه آیةالکرسی را قرائت کن. اگر این کار را نکنی از این به بعد بدی می‌بینی. یک نفر این کار را انجام نداد، بچه‌اش را توی تصادف از دست داد.

سوالات

1- اقدام به نگارش و نشر چنین مطالبی به روش‌های گوناگون (پیامک، ایمیل و …) در سطح جامعه چه حکمی دارد؟

2- ابداع خودآگاه اذکار و دعاهایی از سوی افراد که متون آن در میان آیات و روایات دین مبین اسلام موجود نیستند چه حکمی دارد؟

3- حکم ملزم کردن افراد به ذکر تعداد خاصی از اذکار دینی و غیردینی و ارسال آن برای چند نفر دیگر چیست؟

4- وظیفه افراد در برابر الزام به ذکر تعداد خاصی از اذکار دینی و غیردینی چیست؟

5- در صورت اینکه انتشار اینگونه مطالب به واسطه شرکت یا موسسه‌ای انجام گیرد، سود احتمالی که از این بابت نصیب این موسسات می‌شود چه حکمی دارد؟

پاسخ مراجع

پاسخ آیت‌الله صافی‌گلپایگانی

بسمه تعالی

به طور کلی این پیام‌ها باید مدرک صحیح شرعی داشته باشد و در غیراین صورت ارسال آن‌ها برای دیگران جایز نیست و باید از آن‌ها جلوگیری شود.

والله العالم

پاسخ آیت‌الله نوری همدانی

بسمه تعالی

سلام علیکم

مطالبی را که به صورت فوق نوشته‌اید صحت ندارد، ولی ذکر خداوند متعال در هر حال خوب است.

پاسخ آیت‌الله مکارم شیرازی

بسمه تعالی

هیچ کدام از این امور اعتباری ندارد و سزاوار است مردم به این کارها دامن نزنند ولی هرگونه دعا و ذکر خدا و توسلات کار خوبی است.

پاسخ آیت‌الله علوی‌گرگانی

بسمه تعالی

1- اینگونه پیامک‌ها به دو صورت است.

الف: گاهی به صورت تشویق به انجام عمل خیر است بدون‌ آنکه جنبه دستوری داشته باشد و یا وعده و وعیدی در کنار آن باشد مثل ختم صلوات به نیت اولیا و ائمه(ع) که در این صورت نگارش و نشر آن مانعی ندارد.

ب: گاهی به صورت دستوری و بدون سند و مدرک معتبر است و به دنبال آن وعده و یا وعید خاصی بیان شده است که در این صورت نگارش و نشر آن صحیح نیست و اگر موجب ایجاد وحشت و ترس در عموم مردم و یا انتساب به ائمه (ع) و یا بزرگان باشد و یا موجب ترویج مطالب خرافی شود حرام است و نباید انتشار پیدا کند.

2- این عمل شرعا حرام است انتساب آن افترا به پروردگار و اهل بیت‌علیهم‌السلام است.

3- این عمل شرعا صحیح نیست و اگر مستلزم انتساب خلاف واقع به اهل بیت(ع) و یا موجب ترویج خرافات شود حرام است.

4- باید نسبت به آن بی‌توجهی کرده و آن را انتشار ندهند و نسبت به تذکر به افرادی که قصد انتشار آن را دارند کوشا باشند.

5- در صورتی که عمل غیردینی را انتشار دهند و موجب ترویج یک امر غیرحقیقی و غیرشرعی شوند، درآمد آنها از این راه حرام است.

پاسخ آیت‌الله موسوی اردبیلی

بسمه تعالی

این گونه نوشته‌ها اعتبار ندارد.

پاسخ آیت‌الله شبیری زنجانی

بسمه تعالی

1- در صورتی که مشتمل بر کذب و مفسده باشد، جایز نیست.

2- در صورتی که منتسب به متون دینی شود، جایز نیست. همچنین اگر عرف برداشت انتساب، نماید.

3 و -4 این گونه امور الزامی برای افراد نمی‌آورد.

5- در صورتی که در مقابل کار حرام باشد، اکل مال به باطل است.

پاسخ آیت‌الله سیدعزالدین حسینی زنجانی

بسمه تعالی

قبل از انقلاب و اوائل انقلاب نیز این گونه مطالب به صورت کاغذهای دست نویس و احیانا چاپی پخش می‌شد و انتشار بعضی از این پیام‌ها موجب وهن شریعت و دین می‌شود و لذا جایز نیست و هیچ گونه الزام شرعی هم در تکثیر متوجه دریافت کنندگان نیست.

والله العالم

عبدالله بن عوف گفته است:” شبی خواب دیدم كه قیامت شده است و من را آوردند و حساب من را به آسانی بررسی كردند. آنگاه مرا به بهشت بردند و كاخ های زیادی به من نشان دادند. به من گفتند: درهای این كاخ را بشمار ؛ من هم شمردم 50 درب داشت .

بعد گفتند: خانه هایش را بشمار. دیدم 175 خانه بود. به من گفتند این خانه ها مال توست. آن قدر خوشحال شدم كه از خواب پریدم و خدا را شكر گفتم .

صبح كه شد نزد ابن سیرین رفتم و خواب را برایش تعریف كردم .

او گفت : معلوم است كه تو آیه الكرسی زیاد می خوانی. گفتم : بله ؛ همین طور است. ولی تو از كجا فهمیدی. گفت برای اینكه این آیه 50 كلمه و 175 حرف دارد. من از زیركی حافظه او تعجب كردم. آنگاه به من گفت : هر كه آیه الكرسی را بسیار بخواند سختی های مرگ بر او آسان می شود
باهدیه ۵ صلوات التماس دعا.
1- آیه الكرسی نوری از آسمان است .

2- آیه الكرسی آیتی از گنج عرش است .

3- آیه الكرسی باعث ایمنی در سفر است .

4- آیه الكرسی اعلاء ترین نقطه قرآن است .

5- ذكر رسول مكرم اسلام در بستر؛ خواندن آیه الكرسی بود .

6- با خواندن آیه الكرسی انسان دچار هیچگونه آفتی نخواهد داشت .

7- برای رفع فقر آیه الكرسی موثر است و كمك الهی از غیب می رسد .

8- همه چیز در آیه الكرسی است یعنی كرسی گنجایش آسمانها و زمین را دارد .

9- در تنهایی آیه الكرسی بخوانی باعث رفع ترس می شود و از سوی خدا كمك می رسد .

10- آیه الكرسی رادر نماز ها ؛ روزها؛ شبهای ایام هفته ؛ سفرها و در نماز شب و دفن میت بخوانید .

11- هنگام خواب نیز آیه الكرسی بخوانید زیرا با عث می شود خداوند فرشته ای نگهبان و محافظت بگمارد تا صبح سلامت بمانی .

12- هر گاه از درد چشم شكایت داشتی آیه الكرسی بخوانید و آن درد را اظهار نكنید آن درد بر طرف می شود و از آن عافیت می طلبید .

13- پیامبر اسلام (ص) : در خانه ای كه آیه الكرسی خوانده شود ابلیس از آن خانه دور می شود و سحر وجادو در آن خانه وارد نمی شود .

14- آیه الكرسی پایه و عرش الهی است و هدف از خواندن آن این است كه مردم در عبادت جز خداوند كسی را نپرستند و به ذلت فرو نروندو روح یكتا پرستی ایجاد كنند و از بندگی ناروا آزاد شوند و آیه الكرسی عقلها را بیدار و اله حقیقی را معرفی و خدای دانا و توانا را به مردم می شناساند .

15- وقت غروب 41 بار آیه الكرسی را بخوانی حاجت روا می شوی 0 ( 41 بار تا علی العظیم بخوان یعنی یك آیه ) مجرب است 0 و برای رفع هم و غم ؛ شفای مریض ؛ درمان درد؛ رحمت خداوند و زیاد شدن نور چشم آیه الكرسی را مدام بخوانید .

16- اگر مومن آیه الكرسی را بخواند و ثوابش را برای اهل قبول قرار دهد خداوند ملكی را بر او مقرر می كند كه برایش تسبیح كند .

17- آیه الكرسی در مزرعه و مغازه پنهان كردن باعث بركت مزرعه و رونق گرفتن كسب است .

18- از پیامبر نقل نموده اند كه : این آیه عظیم تر از هر چیزی است كه حق تعالی آفریده است .

19- چند چیز حافظه را زیاد می كند یكی از آن خواندن آیه الكرسی است .

20- هر شب آیه الكرسی را بخوانی تا صبح در امان خدا هستی .

21- هر صبح آیه الكرسی را بخوانی تا شب در امان خدا هستی .

22- آسان شدن مرگ بوسیله آیه الكرسی است .

23- آیه الكرسی عظیم ترین آیه در قرآن است .

24- برای حفظ مال و جان آیه الكرسی بخوان .

25- آیه الكرسی ویرانگر اساس شرك است .

26- آیه الكرسی سید سوره بقره است

دکتر استفان مک با بسیاری از بیماران سرطانی غیر معمول رفتار برخورد می کند.

ایشان قبل از پاک کردن بدن بیماران به وسیله انرژی خورشیدی، به شفای بیماری بیماران در بدن علیه مریضی باوردارند. متن زیر از ایشان را بخوانید:

این یکی از راهکار های درمان سرطان است.
احتمال موفقیت من در درمان سرطان حدود %80 است.
بیماران سرطانی نباید بمیرند. علاج سرطان تقریبا پیدا شده است و رمز ان در خوردن میوه است.
چه باور کنید چه نکید.
من جدا متاسفم برای صدهابیماری که در راه درمان های رایج می میرند.

خوردن میوه:

همه ما فکرمی کنیمخوردن میوه به معنی خریدن، خرد کردن وگذاشتن در دهان است!

این به این اسانی که شما فکر می کنید نیست.خیلی مهم است که بدانید چه وقت و چطور میوه بخورید.

راه درست میوه خوردن چیست؟
میوه را بعد از وعده غذایی نخورید.

“میوه را باید با معده خالی میل کنید.”

وقتی میوه را با معده خالی میخورید نقش بزرگی در سیستم گوارش وتامین انرژی زیاد برای کاهش وزن و بقیه کارهای روزانه ایفا میکند.

میوه مهمترین بخش مواد غذایی است.

فرض کنید دو تکه نان و تکه ای میوه خورده اید.
تکه میوه اماده است مستقیم از گلو. وارد معده شود درحالی که نان خورده شده قبل از میوه مانع ان می شود.
به عبارتی کل وعده نان و میوه هدرو فاسدشده و تبدیل به اسید می شوند.
درست زمانی که میوه با غذا تداخل پیدا می کند بقیه مواد باقی مانده فاسد می شود.

درنتیجه لطفا میوه را با معده خالی یا قبل از وعده غذایی میل کنید.

شنیده اید که مردم می گویند:
هروقت هندوانه می خورم اروق می زنم، وقتی میوه استوایی می خورم شکمم باد می کند، وقتی موز می خورم احساس اسهالی می گیرم و….
در واقع اگر میوه با معده خالی خورده شود هیچ یک از این مشکلات پیش نمی اید.

میوه با بقیه غذاها فاسد می شود و تولید گاز می کند در نتیجه دچار نفخ می شوید.

سفیدی مو، کچلی، استرس زیاد و حلقه قهوه ای دور چشم اتفاق نمی افتد اگر میوه را با معده خالی بخورید.

براساس تحقیقات دکتر هربرت جز لیمو و پرتقال که اسیدی هستند همه میوه ها در بدن قلیایی می شوند.

اگر شما رمز خوردن می وه را دریافتید پس راز زیبایی، طول عمر، سلامتی، انرژی، شادمانی و وزن نرمال را یافته اید.

وقتی می خواهید ابمیوه میل کنید فقط اب میوه تازه میل کنید نه ابمیوه داخل قوطی، بطری یا پاکت.

حتی ابمیوه گرما دیده ننوشید.
میوه های پخته نخورید چون هیچ ماده مفیدی به بدن نمی رساند!!
شما فقط مزه ان را می چشید، پختن همه ویتامین ها را از بین می برد.

با این حال خوردن میوه تازه حتی از نوشیدن اب ان مفیدتر است.

اگر میخواهید ابمیوه تازه میل کنید ان را جرعه جرعه و به ارامی بنوشید تا با بزاق دهان مخلوط شود قبل از این که ان را قورت دهید.

شما میتوانید 3 روز “روزه” میوه بگیرید تا بدن کاملا تصفیه شود.
در طول این 3 روز فقط میوه بخورید وابمیوه تازه بنوشید.

ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺍﺕ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺁﺩﻣﻬﺎ ﺣﻔﻆ ﮐﻦ …
ﺑﺮﺍﯼ ﺷﻨﺎﺧﺘﻦ ﺁﺩﻣﻬﺎ
ﺍﯾﻨﻘﺪﺭ ﻋﺠﻠﻪ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺵ ،
ﺭﻭﺯﮔﺎﺭ ، ﺫﺍﺕ ﺗﮏ ﺗﮏ ﺁﺩﻣﻬﺎ ﺭﺍ
ﺑﻪ ﺗﻮ ﻧﺸﺎﻥ ﻣﯽ ﺩﻫﺪ
ﻭ ﺗﻮ ﻣﯿﺮﻧﺠﯽ ﺍﺯ ﺧﻮﺩﺕ
ﻭ ﻗﻀﺎﻭﺗﻬﺎﯼ ﻋﺠﻮﻻﻧﻪ ﯼ ﺯﻭﺩ ﻫﻨﮕﺎﻣﺖ …
ﯾﮏ ﺭﻭﺯ ﺑﻪ ﺁﺩﻣﻬﺎ ﻧﮕﺎﻩ ﻣﯿﮑﻨﯽ
ﻭ ﻣﯿﺒﯿﻨﯽ ﺁﻧﻬﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﯼ ﺑﺪ ﻫﺴﺘﻨﺪ ،
ﺑﺮﺍﯾﺖ ﺑﺰﺭﮔﺘﺮﯾﻦ ﮐﺎﺭﻫﺎ ﺭﺍ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ
ﻭ ﺁﻧﻬﺎ ﮐﻪ ﺩﻭﺳﺘﺸﺎﻥ ﺩﺍﺷﺘﯽ
ﻭ ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﯼ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺩﺳﺘﺖ ﺭﺍ
ﺑﺮﺍﯼ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪﻧﺖ ﺍﺯ ﺯﻣﯿﻦ ﻣﯽ ﮔﯿﺮﻧﺪ
ﺯﻣﯿﻨﺖ ﺯﺩﻩ ﺍﻧﺪ
ﺁﻧﻘﺪﺭ ﻣﺤﮑﻢ
ﮐﻪ ﺻﺪﺍﯼ ﺧﻮﺭﺩ ﺷﺪﻥ ﺍﺳﺘﺨﻮﺍﻧﻬﺎﯾﺖ ﺭﺍ
ﺑﺎ ﺗﻤﺎﻡ ﻭﺟﻮﺩ ﺷﻨﯿﺪﻩ ﺍﯼ …
ﺁﺩﻣﻬﺎ ﺭﺍ ﻗﻀﺎﻭﺕ ﻧﮑﻦ
ﺭﻭﺯﮔﺎﺭ ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﻗﺎﺿﯽ ﺍﺳﺖ
ﺫﻫﻨﺖ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺧﻮﺑﯽ ﻭ ﺑﺪﯼ ﺁﺩﻣﻬﺎ ﭘﺮ ﻧﮑﻦ
ﺑﻪ ﺣﺮﻓﻬﺎﯼ ﻗﺸﻨﮕﺸﺎﻥ ﺩﻝ ﻧﺒﻨﺪ
ﻭ ﺍﺯ ﺣﺮﻓﻬﺎﯼ ﻧﺎﺯﯾﺒﺎﯾﺸﺎﻥ ﻧﺮﻧﺞ ..

 یک جوان ازعالمی پرسید:
من جوان هستم ونمی توانم نگاه خود را از نامحرم منع کنم…
چاره ام چیست

عالم نیزکوزه ای پر از شیر به او داد و به او توصیه کردکه کوزه را سالم به جایی ببرد وهیچ چیز از کوزه بیرون نریزد واز شخصی درخواست کرد او را همراهی کند و اگر شیر را ریخت ؛ جلوی همه مردم او را کتک بزند !

جوان کوزه را سالم به مقصد رساند وچیزی بیرون نریخت…

 عالم ازاو پرسید: چند دختر سرراه خود دیدی؟؟

جوان جواب داد: هیچ! فقط به فکر آن بودم که شیر را نریزم که مبادا جلوی مردم کتک بخورم و خار و خفیف بشوم…

عالم گفت این حکایت مومنی است که همیشه خدا را ناظر برکارهایش می بیند…
واز روز قیامت وحساب وکتابش که مبادا در نظردمردم خاروخفیف شود بیم دارد

آیاانسان نمی داندکه خدا او‌‌ را
می بیند!!

 سوره علق(آیه ۱۴)

هرکس می‌دید، انگشت حیرت به دندان میگرفت که عجب!
چرا این خرمن نسوخته است!؟
خرمن ملا محمد کبیر سلطان آباد اراک را میگویم.
آتش آمده بود و همه خرمن‌های اطراف را سوزانده بود، اما موقع آتش سوزی، آن بزرگوار قرآن بدست گرفته بود و خدا را قسم داده بود که:
این خرمن، نان اهل و عیال من است…
و آتش سرد و خاموش شده بود

قرآن کریم میفرماید:
 

ای آتش! سرد و خاموش باش.(۱)

خدای سبحان فرمود:
 
  بنده‌ام! مرا اطاعت کن تا تو را مانند خویش سازم، من به چیزی بگویم بشو، میشود؛ تو را نیز چنین گردانم.(۲)

۱)سوره انبیا، آیه ٦۹
۲) بحارالانوار (ط-بیروت)؛ ج۹۰؛ ص۳۷

زلال باشید وساده نه پیچیده ونامفهوم

رفتار شما دیگران راگیج میکند بیشتر مقصود خود را بگویید

همیشه دلخوری ها را…
نگرانی ها را….
به موقع بگویید….
حرفهای خود را به یک دیگر با “کلام” مطرح کنید؛
نه با ” رفتار”
که از کلام همان برداشت می شود که شما می گویید؛ولی از رفتارتان هزاران برداشت….
قدر بدانید” داشتنها ” را
مهربان بودن مهمترین قسمت انسان بودن است .

امان از هزاران برداشت …

شیطان از جنس جن است واز آتش خلق شده است.قبل از اینکه از بهشت رانده شود خدا را بسیار عبادت میکرد به همین دلیل <<عزازیل >> نام گرفت.
حضرت علی (ع) فرمودند: شیطان هفتاد هزار سال خدا را عبادت کرد فقط یک نماز دو رکعتی او چهار هزار سال طول کشید.وقتی خدا انسان را از خاک آفرید و در آن روح دمید به تمام ملائکه دستور داد که بر آدم سجده کنند و همه سجده کردند به غیر از ابلیس.

شیطان به خدا گفت : من هفتاد هزار سال تو را عبادت کردم و خودت فرموده ای که هرکسی مرا عبادت کند عبادتش بی نتیجه نمیگذارم و عوضش را به او میدهم. خداوند فرمودند:هر چه میخواهی در دنیا به تو عطا میکنم.

شیطان گفت : اول اینکه اجازه بدهی تا قیامت زنده بمانم.

خداوند فرمودند: تا آن روز تو را مهلت میدهم.

دوم اینکه در مقابل هر یک از فرزندان آدم دو فرزند به من عطا کنی که برای هریک از اولاد آدم دو فرزند را مسلط کنم تا آنها را به گمراهی بکشانند خداوند باز هم قبول کرد.

سوم اینکه از تو میخواهم مرا در بدن اولاد آدم همچون خون جریان دهی که از هر جای بدن انسان بتوانم او را به معصیت بکشانم.

چهارم اینکه میخواهم اولاد آدم ما را نبینند.اما ما آنها را ببینیم.

پنجم اینکه میخواهم به من قدرتی دهی که به هر شکلی که میخواهم درآیم و هر کج که میخواهم بروم.

ششم اینکه میخواهم تا دم مرگ پیش اولاد آدم باشم ( یعنی حتی وقتی حضرت ملک الموت (س) برای قبض روح به سراغ انسان می آید شیطان هم حاضر میشود و انسان را وسوسه میکند)

امام باقر(ع) فرمودند: هنگامیکه انسان در حال جان کندن است خیلی تشنه میشود و در آن هنگام شیطان با یک لیوان آب می آید و می گوید اگر بر من سجده کنی و کافر شوی این آب را به تو میدهم وقتی نا امید میشود شیطان آب را میریزد و میگوید من از تو بیزارم و میرود.

هفتم اینکه از تو میخواهم که من را به سینه اولاد آدم مسلط گردانی تا او را وسوسه کنم.

خداوند در پایان می فرماید: تمام خواسه هایت را بر آورده میکنم ولی هر کسی پیرو تو باشد او را با تو به جهنم می فرستم.

بعد شیطان می گوید: ای خدا به عزت وجلالت سوگند که همه انسان ها را گمراه میکنم مگر عده ای معدودی که بنده خاص تو هستند.سپس گفت: حالا که مرا بیرون میکنی جایی برای زندگی کردنم معین کن.خداوند فرمودند: تو را در حمام ها و هر کجا که محل رفت و آمد مردم است قرار دادم.شیطان گفت : غذای من چه باشد ؟ خداوند فرمودند : سر هر سفره ای که بسم الله الرحمن الرحیم گفته نشود بنشین و با آنها که همچون حیوان گرسنه هستند غذا بخور.

حضرت امام محمد باقر (ع) در این باره میفرمایند : اگر اول غذا یادتان رفت << بسم الله>> بگویید آخر غذا بگویید تا شیطان هر چه خورده برگرداند.بعد شیطان گفت : که من احتیاج به آب دارم. خداوند فرمودند : آب تو شراب و هر چیز مست کننده باشد.بعد گفت : برای من کتابی قرار بده.خداوند فرمودند: کتاب تو وشم باشد( خالکوبی ها و کتاب های سحر و جادو) اولین کسی که سحر و جادو را به انسان آموخت شیطان بود. بعد شیطان گفت که برای من حدیثی قرار بده. خداوند فرمود : حدیث تو دروغ است.بعد گفت : برای من دام و وسیله شکار قرار بده.خداونند فرمودند : زنان را وسیله صید و به دام انداختن مردم قرار دادم.

روزی حضرت محمد (ص) شیطان را حاضر در مسجد الحرام دید پیش او رفت و به او گفت :ای ملعون چرا ناراحتی؟ شیطان گفت : چون این همه تلاش میکنم تا مردم را گمراه کنم ولی تو در روز قیامت آنها را شفاعت میکنی و تمام زحمات مرا به هدر میدهی به همین خاطر با تو دشمنم.حضرت فرمودند: از امتم چرا ناراحتی؟ شیطان گفت :

اول اینکه وقتی به هم میرسنند سلام میکنند که (سلام) اسم خداست و من از این اسم میترسم.

دوم اینکه وقتی همدیگر را میبینند به یکدیگر دست میدهند و تا دستهایشان از هم بیرون نیامده گناهانشان بخشیده میشود.

سوم اینکه: وقتی میخواهند غذا بخورند <<بسم الله>> می گویند و من دیگر نمیتوانم غذا بخورم و گرسنه میمانم.

چهارم اینکه: بعد از غذا خوردن <<الحمد الله>> میگویند.

پنجم اینکه : وقتی اسم تو می آید بلند بلند(صلوات) ختم میکنند و ثواب آن آنقدر زیاد است که من فرار میکنم.

ششم اینکه : وقتی میخواهند کاری بکنند<<ان شاء الله>> میگویند ومن دیگر نمیتوانم در آن کار دخالت کنم و آنها را بر هم زنم.

هفتم اینکه : صدقه میدهند و وقتیکه (صدقه) میدهند هم گناهانشان آمرزیده میشود و هم هفتاد نوع بلا را از خود دور میکند.

حضرت نبی (ص) در این مورد فرمودند : وقتی انسان دستش را در جیبش میکند تا صدقه بدهد هفتاد شیطان دست او را میگیرند تا او را منصرف نمایند.

هشتم اینکه: قرآن میخوانند و در خانه ای که قرآن خوانده میشود دیگر جایی برای من نمی ماند چون در آن خانه ملائکه رفت و آمد میکنند.

نهم اینکه : مرا زیاد لعنت میکنند وبا هر( لعنت ) یک زخم بر بدنم می افتد و تا زمانی که آن شخص را به گمراهی نکشانم آن زخم ها خوب نمیشوند.

دهم اینکه: هنگامیکه گناه میکنند سریع توبه میکنند و زحمات مرا به هدر میدهند.

یازدهم اینکه : عطسه که میکنند <<الحمدالله >>میگویند.

حضرت محمد(ص) فرمودند: عطسه از طرف خداوند وخمیازه از طرف شیطان است و وقتی عطسه میکنید باید<<الحمدالله>> بگویید.

وقتی انسان نماز میخواند شیطان از او دور میشود.بخصوص اگر سجده او طولانی باشد.شیطان از روی ناراحتی فریاد میکشد.

حضرت امام صادق(ع) فرمودند: هر کس نماز نخواند از شیطان پست تر است.چون شیطان یک خطا کرد و آن هم اینکه بر آدم سجده نکرد ولی انسان اگر نماز نخواند برای خدا سجده نمیکند.در میان همه نمازها به نماز صبح سفارش شده است. دلیل آن این است که در هنگام شب فرشتگان شب پیش انسان هستند و اعمال شب را مینویسندو هنگامیکه اذان صبح را میدهند فرشتگان شب میروند و جای خود را به فرشتگان روز میدهند.پس اگر نماز صبح را بخوانیم در دو پرونده ثبت میشود و آخرین عمل که همین نماز صبح است را فرشتگان مینویسند و اولین چیزی که در پرونده صبح ثبت میشود همان نماز صبح است.

همچنین از امام صادق(ع) منقول است :که از صفات مومن این است که<<بسم الله الرحمن الرحیم>> را در نماز بلند بگوید وهر کس بعد از تکبیرنماز وقبل از شروع حمد<<اعوذبالله من الشیطان الرجیم>> بگوید به اندازه هر مویی که در بدن است هزار حسنه برای او مینویسند.

حضرت پیامبر(ص)فرمودند: هرکس بعد از نماز تسبیحات حضرت زهرا سلام الله علیها(34 الله اکبر 33 الحمد الله 33 سبحان الله) را بگوید به خصوص اگر با انگشتان بشمارد همان دستهایش او را در روز قیامت شفاعت میکنند و ثواب این تسبیحات هزار رکعت نماز مستحبی افضل تر است.
مطمئنم که دگرگون شدید پس التماس دعا.
میگن شیطان با بنده ای همسفرشد موقع نمازصبح بنده نماز نخوند موقع ظهر وعصرهم نمازنخوند موقع مغرب وعشاء رسید بازم بنده نماز بجای نیاورد
موقع خواب شیطان به بنده گفت من باتو زیریک سقف نمیخوابم چون پنج وقت موقع نماز شد وتویک نماز نخوندی میترسم غضبی از آسمان براین سقف نازل بشه که من هم باتو شامل بشم
بنده گفت توشیطانی ومن بنده خدا .چطور غضب برمن نازل بشه؟
شیطان درجواب گفت من فقط یک سجده اونم به بنده خدانکردم ازبهشت رانده شدم وتاروز قیامت لعن شدم درصورتیکه تو از صبح تاحالا بایدچندسجده به خالق میکردی ونکردی وای به حال تو که ازمن بدتری…

ﺧﺪﺍﻳﺎ !
ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﻛﻪ ﺛﺮﻭﺗﻢ ﺩﺍﺩﻱ،ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﻲ ﺍﻡﺭﺍ ﻧﮕﻴﺮ
ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﻛﻪ ﺗﻮﺍﻧﺎﻳﻲ ﺍﻡ ﺩﺍﺩﻱ، ﻋﻘﻠﻢ ﺭﺍ ﻧﮕﻴﺮ .
ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﮐﻪ ﻣﻘﺎﻣﻢ ﺩﺍﺩﻱ، ﺗﻮﺍﺿﻌﻢ ﺭﺍ ﻧﮕﻴﺮ .
ﻫﻨﮕﺎﻣﯽ ﻛﻪ ﺗﻮﺍﺿﻌﻢ ﺩﺍﺩﻱ ﻋﺰﺗﻢ ﺭﺍ ﻧﮕﻴﺮ .
ﻫﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﻗﺪﺭﺗﻢ ﺩﺍﺩﻱ، ﻋﻔﻮﻡ ﺭﺍ ﻧﮕﻴﺮ .
ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﻛﻪ ﺗﻨﺪﺭﺳﺘﻴﻢ ﺩﺍﺩﻱ، ﺍﻳﻤﺎﻧﻢ ﺭﺍ ﻧﮕﻴﺮ .
ﻭﻫﻨﮕﺎﻣﯽ ﻛﻪ ﻓﺮﺍﻣﻮﺷﺖ ﻛﺮﺩﻡ، ﻓﺮﺍﻣﻮﺷﻢ ﻧﻜﻦ…..

دل شکستن هنر نمی‌باشد

یاﺩﻣﺎﻥ ﺑﺎﺷـﺪ ؛

ﺑﺎ ﺷﮑﺴـﺘﻦ ﭘـﺎﯼ ﺩﯾـﮕﺮﺍﻥ،
ﻣـﺎ ﺑﻬﺘـﺮ ﺭﺍﻩ ﻧﺨـﻮﺍﻫﯿﻢ ﺭﻓــﺖ!

ﮐﺎﺵ ﯾﺎﺩﻣﺎﻥ ﺑﻤﺎﻧﺪ ؛
ﺑﺎ ﺷﮑﺴﺘﻦ ﺩﻝ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ ،
ﻣﺎ خوشبخت ﺗﺮ ﻧﻤﯽ ﺷﻮﯾﻢ…

ﮐﺎﺵ ﺑﺪﺍﻧﯿﻢ ؛
ﺍﮔﺮ ﺩﻟﯿﻞ ﺍﺷﮏ ﮐﺴﯽ ﺷﻮﯾﻢ ،
ﺩﯾﮕﺮ ﺑﺎ ﺍﻭ ﻃﺮﻑ ﻧﯿﺴﺘﯿﻢ با ﺧﺪﺍﯼ ﺍﻭ ﻃﺮﻓﯿﻢ…
ﻭ این؛ “ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺑﻮﺩن” است که زیباست

دل شکستن هنر نمی‌باشد

من از عهد آدم تو را دوست دارم
از آغاز عالم تو را دوست دارم

چه شبها من و آسمان تا دم صبح
سرودیم نم نم: تو را دوست دارم

نه خطی، نه خالی! نه خواب و خیالی!
من ای حس مبهم تو را دوست دارم

سلامی صمیمی تر از غم ندیدم
به اندازه ی غم تو را دوست دارم

بیا تا صدا از دل سنگ خیزد
بگوییم با هم: تو را دوست دارم

جهان یك دهان شد هم آواز با ما:
تو را دوست دارم، تو را دوست دارم

قیصر امین پور

نان سنگک را پهن می کند و درون تنور می گذارد؟!
چه اتفاقی می افتد؟!
خمیر به سنگها می چسبد!
اما نان، هرچه پخته تر می شود،
از سنگها جدا می شود…
حکایت آدم ها همین است
سختیهای این دنیا،
حرارت تنور است.
و این سختی ها است
که انسان را پخته تر می کنند…
و هرچه انسان پخته تر می شود سنگ کمتری بخود می گیرد…
سنگها تعلقات دنیایی هستند…
ماشین من، خانه ی من، کارخانه ی من….
آنوقت که قرار است نان را از تنور خارج کنند سنگها را از آن می گیرند!
خوشا به حال آنکه در تنور دنیا آنقدر پخته می شود
که به هیچ سنگی نمی چسبد!

ﻟﻘﻤﺎﻥ ﺣﮑﯿﻢ ﮔﻮﯾﺪ :
ﺭﻭﺯﯼ ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭ ﮐﺸﺘﺰﺍﺭﯼ ﺍﺯﮔﻨﺪﻡ ﺍﯾﺴﺘﺎﺩﻩ بوﺩﻡ؛ ﺧﻮﺷﻪ ﻫﺎﯾﯽ ﺍﺯ ﮔﻨﺪﻡ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺭﻭﯼ ﺗﮑﺒﺮ ﺳﺮ ﺑﺮ ﺍﻓﺮﺍﺷﺘﻪﻭ ﺧﻮﺷﻪ ﻫﺎﯼ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺭﻭﯼ ﺗﻮﺍ‌ﺿﻊ ﺳﺮ ﺑﻪ ﺯﯾﺮ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ، ﻧﻈﺮﻡ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺳﻮﯼ ﺧﻮﺩ ﺟﻠﺐ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﻫﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﺁﻥ ﻫﺎ ﺭﺍ ﻟﻤﺲ ﻧﻤﻮﺩﻡ، ﺑﺴﯿﺎﺭ ﺗﻌﺠﺐ ﻧﻤﻮﺩﻡ؛
ﺧﻮﺷﻪ ﻫﺎﯼ ﺳﺮ ﺑﺮﺍﻓﺮﺍﺷﺘﻪ ﺭﺍ ﺧﺎﻟﯽ ﺍﺯ ﺩﺍﻧﻪ ﻭ ﺧﻮﺷﻪ ﻫﺎﯼ ﺳﺮ ﺑﻪ ﺯﯾﺮ ﺭﺍ ﭘﺮ ﺍﺯ ﺩﺍﻧﻪ ﻫﺎﯼ ﮔﻨﺪﻡ ﯾﺎﻓﺘﻢ ﺑﺎ ﺧﻮﺩ ﮔﻔﺘﻢ : ﺩﺭ ﮐﺸﺘﺰﺍﺭ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻧﯿﺰ ﭼﻪ ﺑﺴﯿﺎﺭﻧﺪ ﺳﺮﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﺎﻻ ﺭﻓﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﺍﻣﺎ ﺩﺭ ﺣﻘﯿﻘﺖ ﺧﺎﻟﯽ ﺍﻧد

به یک چیزی دقت کردین؟
اینکه ما آدمها معمولا با غمگین بودن و افسرده شدن و غصه خوردن و در سطح زندگی کردن، خیلی راحت تر هستیم، تا شاد بودن، آرامش داشتن، مثبت نگاه کردن و عمیق زندگی کردن.!
میدونید چرا ؟
«اوشو» خیلی زیبا بهش پاسخ داده، میگه:
تموم اون حالتهای اول به نوعی،
سقوط محسوب میشن و سقوط همیشه آسونه و نیاز به صرف هیچ انرژی ای نداره.
اما حالتهای بعدی؛
از نوع صعودهستند و صعود همیشه سخت تره و نیاز داره که انرژی زیادی رو براش صرف کنی.
زندگيتون سرشار از صعود!!!!

  بوسیدن فرزند پرخاشگری او را کاهش می دهد.
 بوسیدن فرزند انرژی های اضافی او را تخلیه می کند.
 بوسیدن فرزند باعث می شود رابطه عاطفی و روانی بین فرزند و والدین تقویت شود.
 بوسیدن فرزند باعث می شود که کودک در کنار والدین احساس امنیت بیشتری بکند.
 بوسیدن فرزند اشتهای روانی و غذایی او را افزایش می دهد.
 بوسیدن فرزند یک نوع تن آرامی را برای او فراهم می کند.
  هنگام بوسیدن  فرزند  می توان سفارش های لازم تربیتی و آموزشی را به او گوشزد کرد ( در این موقعیت همکاری کودک بالاست ).
 

 والدین و کودک دبستانی

هیج پدری به هنگام صبح بیدار نمی شود تا زندگی فرزندش را تیره سازد . هیچ مادری با خود نمی گوید « امروز اگر فرصتی پیش بیاید بر فرزندم دادخواهم زد و یا او را تحقیر خواهم کرد » .

با این وجود باز هم جنگ و جدال در می گیرد . برای اجتناب از این وضع ناخواسته ، توجه به این نکات ضروری است .

 
● صبح بخیر
مادرهرگز نباید کودک محصل خود را صبح ها از خواب بیدار کند . کودک از اینکه مادر هر روز صبح به اطاق او بیاید و پتو را از روی او بکشد و بگوید « یالا بلند شو مگر نمی بینی که دیرت شده » نفرت دارد . اگر کودک با صدای ساعت زنگدار بیدار شود بهتر است تا با صدای مادر زنگدار بیدار شود . بهترین هدیه برای فرزند محصلمان یک ساعت زنگدار است که روی آن با حروف درشت نوشته شده باشد : « حالا می توانی رئیس خودت باشی »

 
● صبحانه بدون استرس
هنگام صرف صبحانه موقع مناسبی برای آموزش اصول اخلاقی و آداب معاشرت نیست . صبحانه بایستی در یک جو خوشایند صرف شود . هرگونه بگومگو با کودک که اغلب خواب آلوده و بدخلق است ، می تواند به اوقات تلخی منجر شود .استفاده از سخنان نیشدار و طعنه آمیز تهدیدی جدی برای سلامت روانی کودک به حساب می آید و تحت تمام شرایط بایستی مؤدبانه باکودک صحبت کرد .
 

● پول توجیبی
پول توجیبی ، مخارج روزانه کودک است نه اهرم فشار علیه او . والدین نبایستی هنگام عصبانیت پول توجیبی کودک را قطع کنند و هنگام خوشحالی بی جهت مقدار آن را زیاد کنند . مقدار پول توجیبی نیز بایستی بر مبنای توان مالی خانواده ونیازهای سنی کودک تعیین شود .

 
● لباس پوشیدن
کودکان وقتی به مدرسه می روند ، نباید لباسهای گران قیمت پوشیده باشند تا مدام نگران تمیز نگه داشتن آن باشند . کودک بایستی آزاد باشد تا بدود ،‌ بپرد ، توپ بازی کند و این موارد بر تمیز ماندن لباسهای او ارجحیت دارد . به جای ایراد موعظه در مورد پاکیزگی ، بهتر است چند دست لباس ارزان قیمت و بادوام برای فرزندمان تهیه کنیم تا از این طریق سلامت روانی اش را نیز بیشتر تأمین نماییم .
 

● عجله نکنید
وقتی به کودک فشار می آورید که عجله کند ، او بیش از پیش وقت را هدر می دهد . ضمن اینکه ،‌عجله معمولاً باعث می شود تا کودک وسایل شخصی خود را در منزل جابگذارد . بهترین کار در اینگونه مواقع این است که اشیای فراموش شده را بدون متهم کردن کودک به فراموشکاری و عدم مسئولیت به او بدهي

متنی زببا از آقای علی اکبر زین العابدین :

اگر بچه‌ای تکلیف نمی‌نویسد، گیر ندهید، خودش می‌داند و معلمش. اگر بچه‌ای از خوابِ نازِ صبح بیدار نمی‌شود، خودش می‌داند و ناظمش. اگر درس نخواند، خودش می‌داند و کارنامه‌اش. به پدر و مادرش مربوط نیست.
به پدر و مادرش این مربوط است که با هم در خانه دعوا نکنند، تفریحات خارج از سن و سال بچه ایجاد نکنند، وسط هفته تا دیروقت مهمانی نباشند، بچه‌شان را کتابفروشی و موزه و پارک ببرند، در خانه میوه داشته باشند، با بچه‌شان بازی کنند، شب‌ها موقع شام همه دور سفره‌ی غذا گفتگو کنند، با پوست میوه شکل‌های عجیب و غریب درست کنند، هر از گاهی با معلم‌ِ بچه دیدار کنند، به بچه یاد دهند توی اتاقش گلدان داشته باشد و هر روز از آن مراقبت کند، برایش اسباب‌بازی‌هایی بخرند که دستِ بچه ورزیده شود، خودشان هم – بلا نسبت! – یک وقت‌هایی کتاب بخوانند. با بچه شوخی کنند. هی نگویند: «پول نداریم.»، سر بچه منت نگذارند که برایت فلان و بهمان کرده‌ایم، حواسشان باشد دوست‌های خوب دور و بر بچه باشد… همین!

عفوتت واژن
 هیچ خانمی درطول زندگی خود از عفونت دستگاه تناسلی در امان نمی‌ماند و دست‌کم چند بار آن را تجربه می‌کند. این عفونت، بویژه در سنین باروری یعنی از یکی دو سال بعد از سن بلوغ تا یائسگی شایع‌تر است، چرا که پوشش سطحی سیستم تناسلی کودکان خردسال و خانم‌های یائسه به‌صورتی است که میکروب‌ها نمی‌توانند درآن بخوبی رشد کنند. به همین علت عفونت دستگاه تناسلی را در این دو گروه کمتر می‌بینیم، اما چرا و در چه شرایطی دستگاه تناسلی خانم‌ها دچار عفونت می‌شود؟

 پزشک زنان 

  دو نوع میکروب به‌طور طبیعی در واژن زنان همواره وجود دارد. یک دسته از این میکروب‌های دفاعی (غیر بیماری زا) از دستگاه تناسلی در برابر عفونت‌های بیماری‌زا هستند و دسته دیگر میکروب‌هایی‌ که در حالت عادی در بدن زندگی می‌کنند و در صورتی که میکروب‌های دفاعی کار خود را درست انجام دهند، موجب بیماری نمی‌شوند. اما همین میکروب‌ها در صورت ضعیف یا کم شدن میکروب‌های دفاعی، ایجاد بیماری می‌کنند.

 مصرف خودسرانه آنتی بیوتیک توسط خانم‌هایی که مبتلا به یک بیماری عفونی ساده مثل سرماخوردگی هستند باعث می‌شود میکروب‌های غیر بیماری‌زای بدن‌شان از بین ‌برود و زمینه ابتلا به عفونت واژن (واژینیت) فراهم شود. 

 دسته‌ای از میکروب‌های بیماری‌زا هم در بدن همسر بیماران وجود دارند و با وجود اینکه در بدن مرد، تولید بیماری یا علامت خاصی نمی‌کنند، ولی پس از انتقال به بدن زن بیماری‌زا می‌شوند، به همین دلیل در بعضی از انواع عفونت‌ها، برای زوجین به طور همزمان دارو داده می‌شوند.

 نشانه‌های کلی عفونت واژن
طیف علائم عفونت‌های زنانه از خارش و سوزش و ترشحات شدید تا یک عفونت کاملا بی‌علامت و بی‌سروصدا متغیر است.

 در صورتی که عفونت محدود به واژن باشد، علائم شامل ترشحات بدبو، سوزش و خارش واژن و پوست ناحیه تناسلی، التهاب و ورم ناحیه و حتی علائم ادراری مثل سوزش هنگام دفع ادرار می‌شود. البته گاهی سایر علائم عفونت ادراری مثل تکرر ادرار را هم باید به نشانه‌های فوق افزود که در این صورت، فقط معاینه داخلی و انجام آزمایش ادرار به تشخیص درست عفونت کمک می‌کند.

 در صورت درگیری مناطق بالاتر، مثل گردن رحم و خود رحم علائمی مثل درد هنگام نزدیکی، درد زیاد زمان پریود، افزایش خونریزی پریود یا خونریزی غیرطبیعی و لکه بینی بعد از نزدیکی دیده می‌شود.

 البته متاسفانه عفونت رحم و دهانه رحم گاهی کاملا بدون علامت است، بویژه وقتی شدید باشد و لوله‌های رحمی را درگیر کند، یا در فضای شکم پخش شود و نیز زمانی که عفونت مزمن گردن رحم منجر به زخم دهانه رحم شود. به همین دلیل توصیه می‌شود خانم‌ها به‌طور مرتب به پزشک متخصص زنان مراجعه کنند.

ضعف موي سر
1- «كلم» به علّت داشتن كلسيم و گوگرد، براي مو و ناخن‌ها سود فروان دارد.
2- ضماد اقسام «نخود» جهت تقويت مو نافع است.
3- «روغن نخود» كه از جوشاندن نخود در «روغن زيتون» به دست مي‌آيد، مقوي مو مي‌باشد.
4- سوخته «سيب زميني» ترشي جهت تقويت مو تجويز شده است.
5- براي سياهي و تقويت مو مي‌توانيد پوست ريشه درخت «ملج» را داخل خضاب نماييد.
6- ماساژ «آب ليمو»، موي سر را تقويت مي‌كند و از طاسي جلوگيري مي‌كند.
7- نوشيدن مخلوطي از عصاره «كاهو»، «هويج» و «يونجه» بسيار نافع است.
8- «روغن كنجد» براي جلاي مو بسيار مفيد است و مفيد ترين روغن‌هاي سر است.
9- «گزنه»، «بابونه»، «ختمي» و «تخم پياز» مفيد مي‌باشند.
10- شستشو با آب «گل نرگس»، موها را بلند مي‌كند. براي اين‌كار مقدار پنج تا ده گرم گل يا ساقه آن را در يك چهارم ليتر آب بجوشانيد و موها را بشوييد.
11- وجود گوگرد در «انجير» باعث زياد شدن مو شده، از ريزش آن جلوگيري مي‌نمايد.

ﻭﻗﺘﯽ ﺍﻧﮕﺸﺘﺖ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻣﺴﯿﺮ ﻣﻮﺭﭼﻪ ﺍﯼ ﻣﯿﮕﺬﺍﺭﯼ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﻧﻤﯽ ﺷﻮﺩ ﺗﺎ
ﺍﻧﮕﺸﺘﺖ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺩﺍﺭﯼ
ﺑﻠﮑﻪ ﻣﺴﯿﺮﺵ ﺭﺍ ﻋﻮﺽ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ..
ﻫﯿﭻ ﻭﻗﺖ ﮐﻨﺎﺭ ﺩﺭﯼ ﮐﻪ ﺑﺴﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺍﯾﺴﺘﺎﺩﻩ ﻣﺒﺎﺵ ..
ﺩﺭﻫﺎ ﺑﺴﯿﺎﺭﻧﺪ ..
ﺭﻭﺯﯼ ﺩﻫﻨﺪﻩ ﺩﺭ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺍﺳﺖ ..
ﭼﻪ ﺑﺴﺎ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺍﺯ ﭼﯿﺰﯼ ﻣﺤﺮﻭﻡ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﻬﺘﺮ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺭﻭﺯﯼﺍﺕ ﮔﺮﺩﺍند
روزتون آکنده از لطف وعشق پروردگار

ﺍﻭﻟﯿﻦ ﻭ ﺁﺧﺮﯾﻦ ﺍﻣﯿﺪ ﻣﻦ
ﭼﺸﻢ ﮔﺮﯾﻮﻧﻢ ﻫﻨﻮﺯ ﻣﻨﺘﻈﺮﻩ
ﺗﺎ ﮐﺪﻭﻡ ﺟﻤﻌﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﮔﺮﯾﻪ ﮐﻨﻢ
ﮐﻪ ﺑﯿﺎﯾﯽ ، ﯾﺎ ﺳﻮﯼ ﭼﺸﻢ ﻣﻦ ﺑﺮﻩ
ﺍﺷﮑﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮﺕ ﺭﻭ ﮔﻮﻧﻤﻪ
ﻗﻄﺮﻩ ﻗﻄﺮﻩ ﺍﺵ ﻭﺍﺳﻪ ﻣﻦ، ﻣﻘﺪﺳﻪ
ﺍﯼ ﻗﺸﻨﮓ ﺗﺮﯾﻦ ﺗﺮﺍﻧﻪ ﯼ ﺧﺪﺍ
ﺩﺳﺖ ﺩﻧﯿﺎ ﺭﺍ ﺑﮕﯿﺮ ﮐﻪ ﺑﯽ ﮐﺴﻪ
ﺍﯾﻦ ﺩﻧﯿﺎ
ﻣﺜﻞ ﺷﺐ ﺗﺎﺭﯾﮏ ﺑﯽ ﺗﻮ
ﺷﺐ ﺑﻪ ﺷﺐ ﻧﺰﺩﯾﮑﻪ ﺑﯽ ﺗﻮ
ﻏﺼﻪ ﻭ ﻏﻢ ﺩﺍﺭﻩ ﺑﯽ ﺗﻮ
ﺩﻝ ﺕ ﻥ ﮒ ﻡ
ﺧﺴﺘﻪ ﺍﺯ ﺩﺭﺩ ﺟﺪﺍﯾﯽ
ﺍﯼ ﮔﻞ ﻧﺮﮔﺲ ﮐﺠﺎﯾﯽ
ﭘﺲ ﮐﺪﻭﻡ ﺟﻤﻌﻪ ﻣﯿﺎﯾﯽ
ﻭﺍﺳﻪ ﺭﺳﯿﺪﻧﺖ ﺩﻗﯿﻘﻪ ﻫﺎ
ﺩﺍﺭﻧﺪ ﺍﺯ ﻫﻤﺪﯾﮕﻪ ﺳﺒﻘﺖ ﻣﯿﮕﯿﺮﻧﺪ
ﺑﻪ ﻏﺮﻭﺏ ﺟﻤﻌﻪ ﺗﺎ ﮐﻪ ﻣﯿﺮﺳﻨﺪ
ﺑﺎﻗﯽ ﺭﺍﻫﻮ ﻏﺮﯾﺒﻮﻧﻪ ﻣﯿﺮﻧﺪ
ﻧﺎﺟﯽ ﺩﻻﯼ ﺩﺭﻣﻮﻧﺪﻩ ﺑﯿﺎ
ﺩﻝ ﻋﺎﺷﻘﺎﯼ ﺩﺭﻣﻮﻧﺪﻩ ﭘُﺮﻩ
ﺩﻝ ﺑﯽ ﻗﺮﺍﺭ ﻭ ﮔﺮﯾﻪ ﺩﺍﺭ ﻣﻦ
ﺗﺎ ﺭﺳﯿﺪﻧﺖ ﺭﻭﺯﺍ ﺭﻭ ﻣﯿﺸﻤﺎﺭﻩ
ﺍﯾﻦ ﺩﻧﯿﺎ
ﻣﺜﻞ ﺷﺐ ﺗﺎﺭﯾﮏ ﺑﯽ ﺗﻮ
ﺷﺐ ﺑﻪ ﺷﺐ ﻧﺰﺩﯾﮑﻪ ﺑﯽ ﺗﻮ
ﻏﺼﻪ ﻭ ﻏﻢ ﺩﺍﺭﻩ ﺑﯽ ﺗﻮ
ﺩﻝ ﺕ ﻥ ﮒ ﻡ
ﺧﺴﺘﻪ ﺍﺯ ﺩﺭﺩ ﺟﺪﺍﯾﯽ
ﺍﯼ ﮔﻞ ﻧﺮﮔﺲ ﮐﺠﺎﯾﯽ
ﭘﺲ ﮐﺪﻭﻡ ﺟﻤﻌﻪ ﻣﯿﺎﯾﯽ

چگونه یک نماز خوب بخوانیم؟!

استاد پناهیان:

من نمیدونم چرا بعضیا زود با خدا پسر خاله میشن!!!

وقت نماز که میشه میگن:
خدایا فعلا حالشو ندارم!

مگه فوتباله که هر وقت حال داشتی بری سراغش!!!

  به نظرتون چرا خدا خواب نازنین و دلنشین تو رو صبحها بهم زده؟

الله اکبر الله اکبر…
 
بلند شو نماز بخون!

خدا می خواد حالتو بگیره!

اما طرف میگه هر موقع حال پیدا کردم نماز میخونم!!!
 
حواست هست؟!
بزن خودتو با نماز …

آخ فدای این خدا بشم با دینش …
 
خدا پیشنهاد نمیکنه مثل مرتاض های هندی بری روی میخ ها بخوابی یه هفته یه ماه
تا رشد پیدا کنی…
 
میفرماید نمیخواد روی میخ بخوابی که میخا توبدنت فرو بره آخ نگی
تا همه ی قدرتها رو بهش برسی!

اگه میخوای با نفست مبارزه کنی
“سر نماز مبارزه کن…”
 
جوانه میاد میگه من هر چی سعی میکنم نمیتونم چشمم رو کنترل کنم!!!

اون یکی میگه من نمیتونم زبونم رو کنترل کنم!

خوب توجه کنید:
هرکی هرچی رو میگه نمیتونم،
بخاطر اینه که
“یه کاری رو می تونسته انجام بده و نداده”
اون کار این بوده که
به وقتش بلند شه بگه الله اکبر…..

علامه طباطبائي(ره) :
اکثر افرادي که موفق به نفي خواطر شده و توانسته اند ذهن خود را پاک و صاف نموده و از خواطر مصفا کنند و بالاخره سلطان معرفت بر آن ها طلوع کرده است، در يکي از اين دو حال بوده است: اول در حين تلاوت قرآن مجيد و التفات به خواننده آن. دوم از راه توسل به حضرت اباعبدالله الحسين(عليه السلام)؛ زيرا آن حضرت را براي رفع حجاب و موانع طريق، نسبت به سالکين راه خدا، عنايتي عظيم است.

مجموعه: خواص مواد غذایی

مضرات قند و شکر, عوارض مصرف قند و شکر

1_ سركوب سیستم ایمنی بدن.
2_ بر هم زدن تعادل املاح در بدن.
3_كاهش تمركز، بد خلقی و افزایش اضطراب.

4_ كاهش انعطاف پذیری و عملكرد بافتها.
5_ افزایش سطح تری گلیسریدهای خون.
6_ سبب فقر مس و كروم میشود.

7_ تداخل در جذب كلسیم، منیزیم و پروتئینها.
8_ پیری زود رس.
9_ پوسیدگی دندانها و بیماریهای لثه ای.

10_ افزایش چاقی، كلسترول خون و فشار سیستولیك قلب.
11_ كاهش ویتامین E در خون.
12_ كاهش هورمون رشد.

13- كاهش توانایی عملكرد آنزیمها.
14- كاهش ظرفیت یاد گیری - كاهش عملكرد حافظه.
15- بر هم زدن تعادل هورمونها.

16- نقش در ابتلا به بیماری دیابت.
17- سرگیجه و خواب آلودگی.
18- شكر یك ماده اعتیاد آور است.

19- كاهش پایداری عاطفی.
20- میتواند موجب یبوست و یا واریس گردد.
21- میتواند منجر به سرطان پروستات، سینه، تخمدانها و روده گردد.

22- افزایش بیماریهای قلبی - عروقی.
23- سردرد و میگرن.
24- افزایش هورمون استروژن در مردها.

25- افسردگی.
26- میتواند مانند الكل ایجاد مسمومیت كند.
27- باعث افزایش سطح دوپامین، سروتونین و نوراپی نفرین در خون میگردد.

28- میتواند ایجاد سنگ صفرا و سنگ كلیه كند.
29- میتواند آسم و یا آلرژی ایجاد كند.
30- میتواند به ساختار DNA آسیب وارد سازد.

امام رضا علیه السلام از پدران بزرگوارشان نقل میکنند که از رسول خدا صلی الله علیه و اله شنیدند که ایشان فرمود :
شبی که پروردگارم مرا به معراج برد ،در بطنان عرش فرشته ای را دیدم که به دستان او شمشیری از نور بود ، او همانطور که علی ابن ابی طالب با شمشیر ذوالفقار بازی میکرد و جولان میداد با آن شمشیر نورانی بازی می کرد،و به درستی که ملائکه و فرشتگان زمانی که مشتاق دیدن چهره ی علی ابن ابی طالب علیه السلام می شدند به آن فرشته نگاه میکردند .پس به پروردگار عرضه داشتم :این برادرم و پسر عمویم علی ابن ابی طالب علیه السلام است ؟! پس خداوند فرمود : این فرشته ای است که آن را به صورت علی خلق کردم ،که مرا در بطنان عرش عبادت میکند و من می نویسم (تمام) حسنات و تسبیح ها و تقدیسات او را برای علی ابن ابی طالب علیه السلام تا روز قیامت .
 

عیون الاخبار ج 2 ص 131

روز و شب فکر و خیالم شده آن یار کجاست؟
آن ذخیره گوهر عالم اسرار کجاست؟
آن سفر کرده چرا از سفرش بازنگشت؟
وآن که ما را به غمش کرده گرفتار کجاست؟
بی جمالش همه جا تیره بوَد تار بوَد
روشنی بخش جهان، منبع انوار کجاست؟
داد مظلوم که باید بستاند ز ستم؟
یار مظلوم چه شد؟ دشمن کفار کجاست؟
تشنه عدل بوَد این بشر روی زمین
یادگار علی آن حیدر کرّار کجاست؟
کاظمین و نجف و کرببلا نیست مگر؟
سامرا هم نبوَد؟ آن شه ابرار کجاست؟
جمکران، مشهد و قم است بقیع یا که حراء؟
بارالها! تو بگو آن گل بی خار کجاست؟
کار عشاق گره خورد خدایا مددی
آن که باید بگشاید گره کار کجاست؟
داغ وصلش به دل منتظران ماند که ماند
آن طبیبِ دل زار و تن بیمار کجاست؟
هرچه پرسید کیان هیچ جوابی نشنید
نشد آگه به خدا جایگه یار کجاست.

می گویند روزی کسی می آید نجاتمان میدهد ،وضعمان بهتر میشود.!!
همه ی گرسنگان را طعام، همه ی فقیران رالباس نو میپوشاند.!!
اما هیچکس نمیداند برای ذهنهای فقیر هم درمانی دارد؟؟؟
ذهنهایی که بیشتر از غذا به بینش نیازمندند…؛
کاش زودتر بیاید …
دلمان یک دل شود !!!!!
این مردم گرسنه نیستند!
.
.
ظهور در جمجمه هاست …
نه جمعه ها….

روزى در مراسم حجّ و طواف کعبه الهى، زنى چون دیگر مسلمان‌ها مشغول طواف کردن بود، در حالتى که دستش از آستین لباسش بیرون و نمایان بود، که ناگاه مرد بوالهوسى – که او نیز مشغول طواف کعبه الهى بود – چشمش به آن زن افتاد و دید که دستش نمایان است، نزدیک او آمد و دست خود را بر روى مُچ دست زن کشید…

در این لحظه به قدرت خداوند متعال دست مرد – هوس باز – به دست آن زن – بى مبالات – چسبیده شد؛ و هر چه تلاش کردند نتوانستند دست خود را از یکدیگر جدا سازند.

افرادى که در حال طواف بودند، اطراف این زن و مرد جمع شدند و هرکس به نوعى فعالیّت کرد تا شاید دست هاى این دو نفر را از یکدیگر جدا کنند، ولى سودى نبخشید؛
و در اثر ازدحام جمعیت، طواف قطع گردید.
و بعد از آنکه ناامید گشتند، فقهاء و قضات آمدند و هر یک به شکلى نظریّه اى صادر کرد:

بعضى گفتند:
باید دست زن قطع شود؛ چون دستش را ظاهر گردانیده و سبب فساد و گناه شده است و
برخى گفتند:
بلکه مرد مقصّر است؛ و باید دست او قطع گردد.
چون بین آن‌ها اختلاف نظر پیدا شد و نتوانستند این مشکل را حلّ نمایند، به ناچار در جستجوى اهل بیت و فرزندان رسول خدا صلوات اللّه علیهم اجمعین بر آمدند؛
و سؤال کردند که کدام یک از ایشان در مراسم حجّ مشارکت کرده است؟

گفته شد:
حضرت ابا عبداللّه الحسین علیه السلام شب گذشته وارد مکّه شده است؛
و تنها او مى تواند مشکل گشا باشد،
پس شخصى را فرستادند تا امام حسین را در آن جمع بیاورد.

وقتى حضرت ابا عبداللّه علیه السلام در آن جمع حضور یافت، امیر مکّه خطاب به حضرت کرد و گفت:
یابن رسول اللّه!
نظر شما درباره این مرد و زن چیست؟
حضرت رو به جانب کعبه الهى نمود و دست هاى خود را به سمت آسمان بلند کرد و دعائى را زمزمه نمود؛ و چون دعاى حضرت خاتمه یافت دست مرد از زن جدا شد.
ـ امیر مکّه پرسید:
اکنون آن‌ها را چگونه مجازات کنیم؟
امام حسین (علیه السلام ) فرمود:
دیگر مجازاتى بر آن‌ها نیست،
(زیرا خداوند توانا آن‌ها را مجازات نمود).

آنچه که جانسوز است اینست که ان شخص سلیم بن کلب کوفی نام داشت و پس از این واقعه به پای حضرت افتاد و گفت از خدا می‌خواهم عمری به من دهد که بتوانم جبران کنم…

سال‌ها بعد در غروب واقعه عاشورا زمانی که جسم عریان اباعبدلله درگودال قتلگاه‌‌ رها شده بود سلیم ساربانی بود که از آنجا عبورش افتاد و انگشتر حضرت چشمانش را گرفت و چون هرچه سعی کرد موفق به درآوردن ان نشد دست به خنجر برد و انگشت را با انگشتر ربود…

  منابع:

تهذیب الا حکام: ج ۵، ص ۴۷۰، ح ۲۹۳،
مناقب ابن شهرآشوب: ج ۴، ص ۵۱

گوئیا هیچ کسی طالب دیدار تو نیست

اصلا انگار کسی عاشق و بیمار تو نیست

همه مشغول خودو کار خودو یار خودنند

مدعی هست فراوان و کسی یار تو نیست

علت سرخ بودن پرچم امام حسین ( ع ) چیست؟

در میان اعراب رسم بر این بوده کسی که خونش به ناحق و مظلومانه بر زمین ریخته می‌شد و انتقام آن به نحو شایسته‌ای گرفته نمی‌شد پرچم سرخی بر مزار او می‌گذاشتند. پرچم سرخ افراشته شده بر گنبد امام حسین علیه السلام نیز از همین باب می‌باشد.

در زیارتی که امام صادق علیه السلام به «عَطِیه» آموخت آمده است: «شدت همبستگی و پیوند سیدالشهدا با خدا به نحوی است که شهادتش همچون ریخته شدن خونی از قبیله خدا می‌ماند که جز با انتقام‌گیری و خونخواهی اولیا خدا، تقاص نخواهد شد».[۱] از همین روی است که امام حسین علیه السلام را ثارالله یعنی خون خدا می‌نامند و خونخواهانش را لثارات می‌نامند.

پس پرچم امام حسین علیه السلام هم به رنگ سرخ است تا نشان دهنده این موضوع باشد که منتقم خون آن بزرگوار خود خداوند تبارک وتعالی است و خون آن بزرگوار هرگز فراموش و پایمال نخواهد شد.

از طرف دیگر این رنگ بیدار کننده همه عاشقان و دلباختگان آن حضرت می‌باشد که بدانند که امامشان چگونه و با چه مظلومیتی به شهادت رسیده و همانند آن حضرت همیشه آماده جانفشانی در راه خدا باشند.

این پرچم زیبای امام حسین علیه السلام به رنگ سرخ است تا به من و شما و اهالی دنیا بفهماند که از روز تاسوعا که پرچم سرخ را بر فراز چادر حسین بن علی علیهما السلام برافراشتند تاکنون همچنان جنگ با کفار و قاتلین آن حضرت ادامه دارد و این امر تا ظهور امام زمان علیه السلام که منتقم خون آن بزرگوار است ادامه خواهد داشت.

از این‌روست که در فرازهای آخر دعای ندبه می‌خوانیم: «اَینَ الطّالِبُ بِدَمِ المَقتول بِکَربَلا»؛ (کجاست طلب کننده خون کشته کربلا؟) امام زمان شخصاً طالب خون بناحق ریخته جد مظلومش حسین بن علی علیهما السلام است و تا قیام ایشان همچنان پرچم خونخواهی مظلوم کربلا به دست با کفایت ایشان است.

امید است که انشاء الله ما هم جزو سربازان آن بزرگوار در زمان ظهورش باشیم تا از منتقمان خون سیدالشهداء قرارگیریم.

[۱]. بحار الانوار، ج۹۸، ص۱۴۸ و ۱۶۸

استـــــاد پناهیـــــان :
مواظب باشیم “دلـــــمان” جایی نرود که اگر رفت باز گرداندنش کار سختی است وگاهی محال است.
اگر برگردد معلول و مجروح و سرخورده باز میگردد .
مراقب باشیم “دل” ارام ،
سربه هوا وعاشق پیشه است
وخیلی سریع “انـــــس” میگیرد.
اگر غفـــــلت کنیم میرود و خودش را به چیزهای
“بی ارزش” وابسته میکند.
بدانـــــیم
“القلـــــب الحـــــرم اللـــــه”

حَمدُ لِلَّه پدرِ فاطمه ، پیغمبر ماست
حضرت عشق فرمود ، علی دلبر ماست

نخِ یک چادر خاکی شده ، تاج سر ماست
حضرت فاطمه در هر دو جهان ، مادر ماست

نام قدیس ، حسن ، نور دل و مفخر ماست
تربت قبر حسین ، ناب ترین گوهر ماست

صاحب تیغ دو دم ، شیر خدا رهبر ماست
بخدا مردترین شاه جهان ، حیدر ماست

انبیا و صلحا ، جن و ملک ،حیدری اند
ابر و باد و مه و خورشید ، همه حیدری اند

عاشق دشت بلا ، تذکره ات با حیدر
هرکه دارد هوس کرببلا ، یا حیدر …

باده ای از دست حیدر خورده ام ، هو میکشم

خاک نعلین عـــــــــلی را روی ابرو میکشم

من غلام قنبرم ، قنبر غلام مرتضی است

گر بیایم در حرم با دیده جارو میکشم. .

بهش میگفتن:انحصار طلب،دیکتاتور،مرفه، پولدار.
دوستانش گفته بودن:چرا جواب نمیدی؟ تاکی سکوت؟
میگفت: مگه نشنیدید:
ان الله یدافع عن الذین آمنوا
یک وظیفه ای برای منه که ایمان آوردنه یکی هم برای خدا که دفاع کردنه…
دعا کن وظیفه خودمو خوب انجام بدم، خدا کارشو خوب بلده..

شهید بهشتی

عشق فقط یک کلام…… مهدی صاحب زمان
ﺷﯿﻌﯿﺎﻥ ﺭﺳﻢ ﺗﺸﯿّﻊ ﺍﯾﻦ ﻧﺒﻮﺩ
ﺑﺎﯾﺪ ﺍﯾﻦ ﺯﻧﮕﺎﺭ ﻏﻔﻠﺖ ﺭﺍ ﺯﺩﻭﺩ،
ﺷﯿﻌﻪ ﺍﯼ؟ ﺳﻨﮕﯿﻦ ﭼﺮﺍ گوشت ﺷﺪﻩ؟
ﻋﻬﺪ ﻭ ﭘﯿﻤﺎﻧﺖ ﻓﺮﺍﻣﻮﺷﺖ ﺷﺪﻩ؟
ﺩﺭ ﺍﺯﻝ ﺑﺎ ﺍﻭ ﺗﻮ ﭘﯿﻤﺎﻥ ﺑﺴﺘﻪ ﺍﯼ…
ﭘﺲ ﭼﺮﺍ ﭘﯿﻤﺎﻥ ﺧﻮﺩ ﺑﺸﮑﺴﺘﻪ ﺍﯼ؟

ﺷﯿﻌﻪ ﻣﻮﻻﯼ ﺧﻮﺩﺕ ﺭﺍ ﯾﺎﺩ ﮐﻦ
ﺍﺯ ﻏﻢ ﻫﺠﺮﺍﻥ ﺍﻭ ﻓﺮﯾﺎﺩ ﮐﻦ
ﻫﯿﭻ ﺩﺍﻧﯽ ﺣﺎﻝ ﻣﻮﻻ ﭼﻮﻥ بوَد؟
ﺩﯾﺪﻩ ﺍﺵ ﮔﺮﯾﺎﻥ ﻭ ﻗﻠﺒﺶ ﺧﻮﻥ بوَد
ﻫﯿﭻ ﻣﯽ ﺩﺍﻧﯽ ﮐﻪ ﻗﻠﺒﺶ ﺧﺴﺘﻪ ﺍﺳﺖ؟
ﭘﺸﺖ ﺍﻭ ﺍﺯ ﺑﺎﺭ ﻏﻢ ﺑﺸﮑﺴﺘﻪ ﺍﺳﺖ

ﺷﯿﻌﯿﺎﻥ! ﺑﺲ ﻧﯿﺴﺖ ﻏﻔﻠﺖ ﻫﺎﯾﻤﺎﻥ؟!
ﻏﺮﺑﺖ ﻭ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﻣﻮﻻﯾﻤﺎﻥ؟

“ﻣﺎ” ﺯﺧﻮﺩ ﻣﻮﻻﯼ ﺧﻮﺩ را ﺭﺍﻧﺪﻩ ﺍﯾﻢ،
ﺍﺯ ﺍﻣﺎﻡ ﺧﻮﯾﺶ ﻏﺎﻓﻞ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺍﯾﻢ
ﮔﺮﭼﻪ ﺍﺯ ﯾُﻤﻦ ﻭﺟﻮﺩﺵ ﺯﻧﺪﻩ ﺍﯾﻢ
ﻗﻠﺐ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﺎﺭﻫﺎ ﺳﻮﺯﺍﻧﺪﻩ ﺍﯾﻢ

ﺩﺳﺖ ﻣﻬـــــﺪﯼ(عج)ﺑﺴﺘﻪ ﺍﺯ ﺭﻓﺘﺎﺭ ﻣﺎﺳﺖ،
ﻗﻔﻞ ﺯﻧﺪﺍﻧﺶ ﻫﻤﯿﻦ ﮐﺮﺩﺍﺭ ﻣﺎﺳﺖ

ﻣﺎ ﻋﺒﯿﺪ ﻭ ﻋﺒﺪ ﺩﻧﯿﺎ ﮔﺸﺘﻪ ﺍﯾﻢ
ﻏﺎﻓﻞ ﺍﺯ ﻣﻬـــــﺪﯼّ ﺯﻫﺮﺍ(س) ﮔﺸﺘﻪ ﺍﯾﻢ…
ﺑﯽ ﺧﺒﺮ ﺍﺯ ﻏﺼﻪ ﻣﻮﻻ ﺷﺪﯾﻢ
ﺟﻤﻠﮕﯽ ﺳﺮﮔﺮﻡ ﺍﯾﻦ ﺩﻧﯿﺎ ﺷﺪﯾﻢ
ﺍﺯ ﺩﻋﺎ ﺑﻬﺮ ﻓﺮﺝ ﻏﺎﻓﻞ ﺷﺪﯾﻢ
ﺳﺨﺖ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﺭﻩ ﺑﺎﻃﻞ ﺷﺪﯾﻢ !

ﺍﯼ ﮐﻪ ﺩﺍﺭﯼ ﺍﺩﻋﺎﯼ ﺑﻨﺪﮔﯽ
ﭘﺎﺳﺨﯽ ﺩﺍﺭﯼ ﺑﻪ ﺟﺰ ﺷﺮﻣﻨﺪﮔﯽ
ﻏﺎﻓﻠﯽ ﺍﺯ ﻏﺮﺑﺖ ﻣﻬﺪﯼ ﺍﮔﺮ
ﮔﺸﺘﻪ ﺍﯼ کوفی نداری خود خبر.

ﻣﻬـــــﺪﯼ ِﺯﻫﺮﺍ(س)ﺣﺴﯿﻨﯽ ﺩﯾﮕﺮﺳﺖ
ﺁﺧﺮﯾﻦ ﻣﻌﺼﻮﻡ ﻧﺴﻞ ﺣﯿﺪﺭ ﺍﺳﺖ
ﻏﯿﺒﺖ ﺍﻭ ﮐﺮﺑﻼﯾﯽ ﺩﯾﮕﺮ ﺍﺳﺖ
ﺑﻬﺮ ﺷﯿﻌﻪ ﺍﺑﺘﻼﯾﯽ ﺩﯾﮕﺮ ﺍﺳﺖ
ﮐﻞّ ﺍﺭﺽ ﮐﺮﺑﻼ ﯾﻌﻨﯽ همین
ﺧﺎﻟﯽ ﺍﺯ ﺣﺠﺖ ﻧﻤﯽ ﻣﺎﻧﺪ ﺯﻣﯿﻦ !
ﺷﯿﻌﺎﻥ ‏« ﻫﻞ ﻣﻦ ﻣﻌﯿﻦ ‏» ﺁﯾﺪ ﺑﻪ ﮔﻮﺵ
ﺑﺸﻨﻮﯾﺪ ﺍﯼ ﺣﻖ ﭘﺮﺳﺘﺎﻥ ﺍﯾﻦ ﺳﺮﻭﺵ

ﮐﯿﺴﺖ #ﻣﻬـــــﺪﯼ(عج) ﺭﺍ ﮐﻨﻮﻥ ﯾﺎﺭﯼ ﮐﻨﺪ؟
ﺍﺯ ﺍﻣﺎﻡ ﺧﻮﺩ ﻃﺮﻓﺪﺍﺭﯼ ﮐﻨﺪ
ﮐﻮ ﺑُﺮﯾﺮ ﻭ ﮐﻮ ﺯﻫﯿﺮ ﻭ ﮐﻮ ﺣﺒﯿﺐ
ﺗﺎ ﻧﻤﺎﻧﺪ ﻣﻬﺪﯼ ﺯﻫﺮﺍ(س) ﻏﺮﯾﺐ
ﮐﻮ ﺍﺑﻮﻓﺎﺿﻞ ﻋﻠﻤﺪﺍﺭ ﺷﻬﯿﺪ
ﺳﯿﺼﺪ ﻭ ﺍﻧﺪﯼ ﺻﺤﺎﺑﯽ ﺭﺷﯿﺪ
ﻋﻮﻥ ﻭ ﺟﻌﻔﺮ، ﺍﻫﻞ ﻭﻻ ﻭ ﺩﺭﺩ، ﮐﯿﺴﺖ؟
ﺍﻧﺪﺭ ﺍﯾﻦ ﻭﺍﺩﯼ ﻏﺮﺑﺖ، ﻣﺮﺩ ﮐﯿﺴﺖ؟

ﺻﺒﺢ ﻋﺎﺷﻮﺭﺍﺳﺖ، ﺩﯾﻦ ﺑﺎﻭﺭ ﺷﻮﯾﺪ
ﺑﺮ ﺍﻣﺎﻡ ﻋﺼﺮ ﺧﻮﺩ، ﯾﺎﻭﺭ ﺷﻮﯾﺪ
ﺍﺳﺐ ﻫﺎﯼ ﺭﺯﻣﺘﺎﻥ ﺭﺍ ﺯﯾﻦ ﮐﻨﯿﺪ
ﮐﻮﭼﻪ ﻫﺎﯼ ﺷﻬﺮ ﺭﺍ ﺁﺫﯾﻦ ﮐﻨﯿﺪ
ﻣﯽ ﺭﺳﺪ ﺍﺯ ﺭﻩ ﻭﻟﯽّ ﮐﺮﺩﮔﺎﺭ
ﻭﺍﺭﺙ ﺣﯿﺪﺭ، ﺑﻪ ﺩﺳﺘﺶ ﺫﻭﺍﻟﻔﻘﺎﺭ

ﺍﻟﻠﻬﻢ ﻋﺠﻞ ﻟﻮﻟﯿﮏ ﺍﻟﻔﺮﺝ
ﺍﻟﻌﺠﻞ ﯾﺎ ﻣﻮﻻی ﯾﺎ ﺻﺎﺣﺐ ﺍﻟﻌﺼﺮ ﻭﺍﻟﺰﻣﺎﻥ(ﻋﺞ)

مثل خدا باش …
خوبی دیگران راچندین برابر جبران کن !
مثل خدا باش ،
با مظلومان و درمانده گان دوستی کن …
مثل خدا باش ،
عیب و زشتی دیگران را فاش نکن …
مثل خدا باش ،
در رفتار باهمه ی مردم عدالت رارعایت کن …
مثل خدا باش ،
بدون توقع و چشمداشت نیکی کن …
مثل خدا باش ،
بدی دیگران را با خوبی و محبت تلافی کن …
مثل خدا باش ،
با بزرگواری و بی نیازی از مردم زندگی کن …
مثل خدا باش ،
اشتباهات و بدی دیگران را نادیده بگیر و ببخش …
مثل خدا باش ،
برای اطرافیانت دلسوزی کن …
مثل خدا باش ،
مهربان تر از همه …

دلم تنگ است يامهدي کجاماندي؟
بگوديشب نمازت راکجاخواندي؟
کناربارگاه مرتضي بودي؟
وياکه زائرموسي الرضا بودي؟
بگودرمکه درحال دعاهستي ؟
ويامهمان شاه کربلا هستي؟
وياهرنيمه شب دلتنگ وتنهايي..
عزاداربقيع وقبرزهرايي؟
دلم تنگ است يامهدي براي ديدنت هردم
حلالم کن اگريکدم توراآزرده ات کردم
دراين دنياکه گرديده پراز نيرنگ ونامردي
دعايت ميکنم هرشب که فردايش توبرگردي…
*اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَليِّکَ الفَرَج*

یا علی گفتم جنونم باز هم بسیار شد

نقطه بودم حب حیدر دور من پرگار شد

معصیت کردم ولی هربار دستم را گرفت

اولش ستار شد، بعدش خودش غفار شد

یا من أرجوه لکل خیرِ من تنها علی است

باطن اذکار شد، او مخزنُ الاسرار شد

من نمی دانم چه سِری دارد ایوان نجف

هر کسی یکبار آمد بعد از آن بیمار شد…

الهی…
به تو پناه می برم از اینکه در آراستن صورتم چنان مشغول شوم که از اصلاح سیرت خود باز بمانم.
الهی…
سیرت را تو می‌بینی صورت را دیگران شرم دارم از اینکه محبوب دیگران باشم و منفور تو…
پس خدایا خوش سیرت و خوش اخلاقم کن اول محبوب تو باشم بعد بندگانت…

آيا هنوز هم نياموختي ؟!
که اگر همه ي عالم
قصد ضرر رساندن به تو را داشته باشند
و خدا نخواهد ،
” نمي توانند “
پس
به ” تدبيرش ” اعتماد کن
به ” حکمتش ” دل بسپار
به او ” توکل ” کن
و به سمت او “قدمي بردار : سکوت گورستان راميشنوى؟
ميرسد روزي ک در دسترس نخواهيم بود …!
لبخند بزن….

فقیری از کنار دکان کباب فروشی می گذشت. مرد کباب فروش گوشت ها را در سیخ ها کرده و به روی آتش نهاده باد می زد و بوی خوش گوشت سرخ شده در فضا پراکنده شده بود. بیچاره مرد فقیر چون گرسنه بود و پولی هم نداشت تا از کباب بخورد تکه نان خشکی را که در توبره داشت خارج کرده و بر روی دود کباب گرفته به دهان گذاشت.
او به همین ترتیب چند تکه نان خشک خورد و سپس براه افتاد تا از آنجا برود ولی مرد کباب فروش به سرعت از دکان خارج شده دست وی را گرفت و گفت:کجا می روی پول دود کباب را که خورده ای بده.
از قضا ملانصرالدین از آنجا می گذشت جریان را دید و متوجه شد که مرد فقیر التماس و زاری می کند و تقاضا می نماید او را رها کنند. ولی مرد کباب فروش می خواست پول دودی را که وی خورده است بگیرد.
ملا دلش برای مرد فقیر سوخت و جلو رفته به کباب فروش گفت: این مرد را آزاد کن تا برود من پول دود کبابی را که او خورده است می دهم.
کباب فروش قبول کرد و مرد فقیر را رها کرد. ملا پس از رقتن فقیر چند سکه از جیبش خارج کرده و در حال که آنها را یکی پس از دیگری به روی زمین می انداخت به مرد کباب فروش گفت: بیا این هم صدای پول دودی که آن مرد خورده، بشمار و تحویل بگیر.
مرد کباب فروش با حیرت به ملا نگریست و گفت: این چه طرز پول دادن است مرد خدا؟
ملا همان طور که پول ها را بر زمین می انداخت تا صدایی از آنها بلند شود گفت: خوب جان من کسی که دود کباب و بوی آنرا بفروشد و بخواهد برای آن پول بگیرد باید به جای پول صدای آنرا تحویل بگیرد.
  

مردی درحالی‌که به قصرها و خانه‌های زیبا می‌نگریست به دوستش گفت:
«وقتی این همه اموال را تقسیم می‌کردند ما کجا بودیم.»
دوست او دستش را گرفت و به بیمارستان برد و گفت: « وقتی این بیماری‌ها را تقسیم می‌کردند ما کجا بودیم ! »

انسان زمانی که پیر میشه تازه میفهمه نعمت واقعی همون سلامتی، خانواده، عشق، شادی، باهم بودن، انرژی جوانی و … همین چیزای ساده بوده که همیشه داشته ولی هرگز بهشون اهمیت نداده و دنبال نداشته ها بوده …

  زندگی عالیست پس عاشق زندگیت باش

 هر پادشاهی ابتدا یک نوزاد بوده…
 هر ساختمانی ابتدا فقط یک طرح روی کاغذ بوده…

 مهم نیست امروز کجایی…!؟
 مهم اینه که فردا کجا خواهی بود…!؟

 هر کس در زندگی خود یک کوه اورست دارد که سرانجام یک روز باید به آن صعود کند…!!!
 زمین خوردی!؟ ، عیبی ندارد… ، برخیز…!!! ، نگذار زمین به جاذبه اش ببالد…

 سر به دو زانوی غم فرو مبر ، سرت را بالا بگیر…
 قدرت دستانی که به سویت دراز شده از یاد برده ای!!؟؟

 کوله بارت ریخت!؟ ، عیبی ندارد… ، سبک باشی راحتتر اوج میگیری…
 زندگی عالیست پس عاشق زندگیت باش.

 مورچه کوچکی بود که هر روز صبح زود سرکار حاضر می شد و بلافاصله کار خود را شروع می کرد. مورچه خیلی کار می کرد و تولید زیادی داشت و از کارش راضی بود.

سلطان جنگل (شیر) از  فعالیت مورچه که بدون رئیس کار می کرد، متعجب بود.

شیر فکر می کرد اگر مورچه می تواند بدون نظارت این همه تولید داشته باشد، به طور مسلم اگر رئیسی داشته باشد، تولید بیشتری خواهد داشت.

بنابراین شیر یک سوسک  را که تجربه ریاست داشت و به نوشتن گزارشات خوب مشهور بود، به عنوان رئیس مورچه استخدام کرد.

سوسک در اولین اقدام خود برای کنترل مورچه ساعت ورود و خروج نصب کرد.

سوسک همچنین به همکاری نیاز داشت که گزارشات او را بنویسد و تایپ کند… … سوسک بدین منظور و همچنین برای بایگانی و پاسخگویی به تلفن ها یک عنکبوت  استخدام کرد.

شیر از گزارش های سوسک راضی بود و از او خواست که از نمودار برای تجزیه و تحلیل نرخ و روند رشد تولیدی که توسط مورچه صورت می گیرد، استفاده کند. تا شیر بتواند این نمودار ها را در گزارش به مجمع مدیران جنگل به کار برد.

سوسک برای انجام امور یک کامپیوتر و پرینتر لیزری خریداری کرد … … سوسک برای اداره واحد تکنولوژی اطلاعات یک زنبور نیز استخدام کرد.

مورچه که زمانی بسیار فعال بود و در محیط کارش احساس آرامش می کرد، کاغذ بازی های اداری و جلسات متعددی که وقت او را می گرفت دوست نداشت.

شیر به این نتیجه رسید که فردی را به عنوان مدیر داخلی واحدی که مورچه در آن کار می کرد، بکار گمارد.
 
این پست به ملخ داده شد.

اولین کار ملخ خریداری یک فرش و صندلی برای کارش بود.

ملخ همچنین به کامپیوتر و کارمند نیاز داشت که آنها را از اداره قبلی خودش آورد تا به او در تهیه و کنترل بودجه و بهینه سازی برنامه ها کمک کند…

محیطی که مورچه در آن کار می کرد، حال به مکانی فاقد شور و نشاط تبدیل شده بود. دیگر هیچ کس نمی خندید و همه غمگین و نگران بودند.

با مطالعه گزارش های رسیده شیر متوجه شد که تولیدات مورچه کمتر از قبل شده است.

بنابراین شیر یک جغد با پرستیژ را به عنوان مشاور عالی استخدام کرد و به او ماموریت داد تا امور را بررسی کرده، مشکلات را مشخص و راه حل ارائه نماید. جغد سه ماه وقت صرف کرد و گزارشی در چند جلد تهیه نمود و در آخر نتیجه گرفت که مشکلات پیش آمده ناشی از وجود تعداد زیاد کارمند است.
و باید تعدیل نیرو صورت گیرد.
و بنابر این ،
شیر دستور داد که مورچه را اخراج نمایند
زیرا
مورچه دیگر انگیزه ای برای کار نداشت

«چون پرده برافتد نه تو مانی و نه من»

عُمَر خَیّام نیشابوری، فیلسوف، ریاضی‌دان، ستاره‌شناس و رباعی سرای ایرانی در دورهٔ سلجوقی است. گرچه پایگاه علمی خیام برتر از جایگاه ادبی او است اما آوازهٔ وی بیشتر به واسطهٔ نگارش رباعیاتش است که شهرت جهانی دارد.
رباعیات خیام به زبان‌های مختلفی ترجمه شده است. ادوارد فیتزجرالد رباعیات او را به انگلیسی ترجمه کرده است که مایهٔ شهرت بیشتر وی در مغرب‌زمین گردیده است.

یکی از برجسته‌ترین کارهای وی را می‌توان اصلاح گاه‌شماری ایران در زمان وزارت خواجه نظام‌الملک، که در دورهٔ سلطنت ملک‌شاه سلجوقی (۴۲۶ - ۴۹۰ هجری قمری) بود، دانست. وی در ریاضیات، علوم ادبی، دینی و تاریخی استاد بود. نقش خیام در حل معادلات درجه سوم و مطالعات‌اش دربارهٔ اصل پنجم اقلیدس نام او را به‌عنوان ریاضی‌دانی برجسته در تاریخ علم ثبت کرده‌است.
ابداع نظریه‌ای دربارهٔ نسبت‌های هم‌ارز با نظریهٔ اقلیدس نیز از مهم‌ترین کارهای اوست.
 
چند نمونه از رباعیات خیام:

اسرار ازل را نه تو دانی و نه من
وین حرف معمّا نه تو خوانی و نه من
هست، از پس پرده گفت و گوی من و تو
چون پرده برافتد، نه تو مانی و نه من!

خیام اگر ز باده مستی خوش باش
با ماه رخی اگر نشستی خوش باش
چون عاقبت هستی ما نیستی است
انگار که نیستی چون هستی خوش باش

چون مرده شوم خاک مرا گم سازید
احوال مــرا عبرت مــردم سازید
خاک تن من به باده آغشته کنید
وز کـالبدم خشت سر خم سازید

ای مفتی شهر از تو بیدارتریم
با این همه مستی ز تو هشیارتریم
تو خون کسان نوشی و ما خون رزان
انصاف بده کدام خون خوارتریم

گویند کسان بهشت با حور خوش است
من می‌گویم که آب انگور خوش است
این نقد بگیر و دست از آن نسیه بدار
آواز دهل شنیدن از دور خوش است

از جمله رفتگان این راه دراز
باز آمده کیست تا بما گوید باز
پس بر سر این دو راههٔ آز و نیاز
تا هیچ نمانی که نمی‌آیی باز
 

فرمانروایی که می کوشید تا مرزهای جنوبی کشورش را گسترش دهد، با مقاومتهای سرداری محلی مواجه شد و مزاحمتهای سردار به حدی رسید که خشم فرمانروا را برانگیخت و بنابراین تعداد زیادی سرباز را مامور دستگیری سردار کرد. عاقبت سردار و همسرش به اسارت نیروهای فرمانروا درآمدند و برای محاکمه و مجازات به پایتخت فرستاده شدند. فرمانروا با دیدن قیافه سردار جنگاور تحت تاثیر قرار گرفت و از او پرسید: «ای سردار، اگر من از گناهت بگذرم و آزادت کنم، چه می کنی؟»

سردار پاسخ داد: «ای فرمانروا، اگر از من بگذری به وطنم باز خواهم گشت و تا آخر عمر فرمانبردار تو خواهم بود.»
فرمانروا پرسید: «و اگر از جان همسرت در گذرم، آنگاه چه خواهی کرد؟»
سردار گفت: «آنوقت جانم را فدایت خواهم کرد!»
فرمانروا از پاسخی که شنید آنچنان تکان خورد که نه تنها سردار و همسرش را بخشید بلکه او را به عنوان استاندار سرزمین جنوبی انتخاب کرد.
سردار هنگام بازگشت از همسرش پرسید: «آیا دیدی سرسرای کاخ فرمانروا چقدر زیبا بود؟ دقت کردی صندلی فرمانروا از طلای ناب ساخته شده بود؟»

همسر سردار گفت: «راستش را بخواهی، من به هیچ چیزی توجه نکردم.»
سردار با تعجب پرسید: «پس حواست کجا بود؟»
همسرش در حالی که به چشمان سردار نگاه می کرد به او گفت: «تمام حواسم به تو بود. به چهره مردی نگاه می کردم که گفت حاضر است به خاطر من جانش را فدا کند!»
 

مردی با خود زمزمه کرد: خدایا با من حرف بزن
یه سار شروع به خواندن کرد ! اما مرد نشنید
مرد فریاد برآورد خدایا با من حرف بزن…….
آذرخش در آسمان غرید ، اما مرد اعتنایی نکرد
مرد به اطراف خود نگاه کرد و گفت : تو کجایی ؟؟؟؟
بگذار تو را ببینم ……
ستاره ای درخشید، اما مرد ندید
مرد فریاد کشید ” خدایا یک معجزه به من نشان بده ” …..
کودکی متولد شد و اما مرد باز توجهی نکرد
مرد در نهایت یاس فریاد زد: خدایا خودت را به من نشان بده و بگذار تو را ببینم …..
از تو خواهش می کنم ……
پروانه ای روی دست مرد نشست و او پروانه را پراند و به راهش ادامه داد …..
ما خدا را گم می کنیم ……
در حالی که او در کنار نفس های ما جریان دارد ……

داستانهای_عبید_زاکانی

بزرگی در معامله‌ای كه با دیگری داشت، برای مبلغی كم، چانه‌زنی از حد درگذرانید. او را منع كردند كه این مقدار ناچیز بدین چانه‌زنی نمی‌ارزد. گفت: چرا من مقداری از مال خود ترك كنم كه مرا یك روز و یك هفته و یك ماه و یك سال و همه عمر بس باشد؟ گفتند: چگونه؟ گفت: اگر به نمك دهم، یك روز بس باشد، اگر به حمام روم، یك هفته، اگر به حجامت دهم، یك ماه، اگر به جاروب دهم‌، یك سال، اگر به میخی دهم و در دیوار زنم، همه عمر بس باشد. پس نعمتی كه چندین مصلحت من بدان منوط باشد، چرا بگذارم با كوتاهی از دست من برود؟!
 

استادی با شاگرد خود از میان جنگلی می گذشت. استاد به شاگرد جوان دستور داد نهال نورسته و تازه بار امده ای را از میان زمین برکند.
جوان دست انداخت و براحتی ان رااز ریشه خارج کرد.پس از چندقدمی که گذشتند٬ به درخت بزرگی رسیدند که شاخه های فراوان داشت .استاد گفت:این درخت راهم از جای بر کن.
جوان هرچه کوشید ٬نتوانست.استاد گفت:
بدان که تخم زشتی ها مثل کینه ٬حسدو هرگناه دیگر هنگامی که در دل اثر گذاشت٬ مانند ان نهال نورسته است ٬ که براحتی می توانی ریشه ان رادر خود برکنی٬ولی اگر ان را واگذاری٬بزرگ و محکم شودو همچون ان درخت در اعماق جانت ریشه زند.پس هرگز نمی توانی انرا برکنی و ازخود دور سازی.

روباهی شتری را خفته دید،‌ خواست که با وی شوخی کند؛ پس دم خود را بر دم شتر گره زد.
شتر برخواست و روباه در هوا تلو تلو خوران معلق ماند.
رندی او را دید و گفت: این چه حالتست؟
روباه گریان و نالان گفت این است نتیجه وصلت با بزرگان…
 

 مرد جوانی در آرزوی ازدواج با دختر کشاورزی بود. کشاورز به او گفت: «برو در آن قطعه زمین بایست. من سه گاو نر را آزاد می‌کنم. اگر توانستی دم یکی از این گاوها را بگیری من دخترم را به تو خواهم داد.»

 مرد قبول کرد. اولین در طویله که بزرگترین در هم بود باز شد. باور کردنی نبود، بزرگترین و خشمگین‌ترین گاوی که در تمام عمرش دیده بود بیرون آمد. گاو با سم به زمین می‌کوبید و به طرف مرد جوان حمله برد. جوان خود را کنار کشید و گاو از مرتع گذشت. دومین در طویله که کوچکتر بود باز شد. گاو کوچکتر از قبلی بود اما با سرعت حرکت می‌کرد. جوان پیش خودش گفت: «منطق می‌گوید این را هم ول کنم چون گاو بعدی کوچکتر است و این ارزش جنگیدن ندارد.»

سومین در طویله هم باز شد و همانطور که فکر می‌کرد ضعیف‌ترین و کوچک‌ترین گاوی بود که در تمام عمرش دیده بود بیرون پرید. پس لبخندی زد و در موقع مناسب روی گاو پرید و دستش را دراز کرد تا دم گاو را بگیرد اما گاو دم نداشت!

  زندگی پر از ارزش‌های دست یافتنی است اما اگر به آن‌ها اجازه رد شدن بدهیم ممکن است که دیگر هیچ وقت نصیبمان نشود. برای همین سعی کن که همیشه اولین شانس را دریابی.

  می‌گویند روزی مرد کشک سابی نزد شیخ بهائی رفت و از بیکاری و درماندگی شکوه نمود و از او خواست تا اسم اعظم را به او بیاموزد، چون شنیده بود کسی که اسم اعظم را بداند درمانده نشود و به تمام آرزوهایش برسد.
 
 شیخ مدتی او را سر گرداند و بعد به او می‌گوید اسم اعظم از اسرار خلقت است و نباید دست نااهل بیافتد و ریاضت لازم دارد و برای این کار به او دستور پختن فرنی را یاد می‌دهد و می‌گوید آن را پخته و بفروشد بصورتی که نه شاگرد بیاورد و نه دستور پخت را به کسی یاد دهد.

 مرد کشک ساب می‌رود و پاتیل و پیاله ای می‌خرد شروع به پختن و فروختن فرنی می‌کند و چون کار و بارش رواج می‌گیرد طمع کرده و شاگردی می‌گیرد و کار پختن را به او می‌سپارد. بعد از مدتی شاگرد می‌رود بالا دست مرد کشک ساب دکانی باز می‌کند و مشغول فرنی فروشی می‌شود به طوری که کار مرد کشک ساب کساد می‌شود.

 کشک ساب دوباره نزد شیخ بهائی می‌رود و با ناله و زاری طلب اسم اعظم می‌کند. شیخ چون از چند و چون کارش خبردار شده بود به او می‌گوید: «تو راز یک فرنی‌پزی را نتوانستی حفظ کنی حالا می‌خواهی راز اسم اعظم را حفظ کنی؟ برو همون کشکت را بساب.»
 

روزی یک پادشاه کشوری بزرگ به سه پسر
هایش گفته بود هرکه بتواند دور دنیا اش را در شش ماه
طی کند جانشین من خواهند بود دو. پسر بزرگتر راه افتادن ولی پسر کوچک تر در قصر ماند
بعد از شش ماه که برادرانش از سل ناراحت برگشتند
پدر به پسرش گفت تو نمی خواهی دور دنیا را بگردی ناگهان پسر دور پدر مادرش گشت و گفت شما دنیای من هستید
 

شبی از شبها، شاگردی در حال عبادت و تضرع و گریه و زاری بود.

در همین حال مدتی گذشت، تا آنکه استاد خود را، بالای سرش دید، که با تعجب و حیرت؛ او را، نظاره می کند!

استاد پرسید: برای چه این همه ابراز ناراحتی و گریه و زاری می کنی؟

شاگرد گفت: برای طلب بخشش و گذشت خداوند از گناهانم، و برخورداری از لطف خداوند!

استاد گفت: سوالی می پرسم ، پاسخ ده؟

شاگرد گفت: با کمال میل؛ استاد.

استاد گفت: اگر مرغی را، پروش دهی، هدف تو از پرورشِ آن چیست؟

شاگرد گفت: خوب معلوم است استاد؛ برای آنکه از گوشت و تخم مرغ آن بهره مند شوم.
 
استاد گفت: اگر آن مرغ، برایت گریه و زاری کند، آیا از تصمیم خود، منصرف خواهی شد؟

شاگرد گفت: خوب راستش نه…! نمی توانم هدف دیگری از پرورش آن مرغ، برای خود، تصور کنم!

استاد گفت: حال اگر این مرغ، برایت تخم طلا دهد چه؟ آیا باز هم او را، خواهی کشت، تا از آن بهره مند گردی؟!

شاگرد گفت: نه هرگز استاد، مطمئنا آن تخمها، برایم مهمتر و با ارزش تر، خواهند بود!

استاد گفت: پس تو نیز؛ برای خداوند، چنین باش!

همیشه تلاش کن، تا با ارزش تر از جسم، گوشت، پوست و استخوانت؛ گردی.

تلاش کن تا آنقدر برای انسانها، هستی و کائنات خداوند، مفید و با ارزش شوی
تا مقام و لیاقتِ توجه، لطف و رحمتِ او را، بدست آوری.

خداوند از تو گریه و زاری نمی خواهد!

او، از تو حرکت، رشد، تعالی، و با ارزش شدن را می خواهد ومی پذیرد

«نه ابرازِ ناراحتی و گریه و زاری را» …..!!!
 

اگر دیگران را عادت بدهی که همیشه آب میوه مانده ته دستگاه آبمیوه گیری سهم تو باشد یا کتلت زیادی برشته شده، یا بدمزه ترین آب نبات مانده در ظرف شکلات یا هر چیزی که دیگران دوستش ندارند…
به مرور این میشود سلیقه ات، میشود سهمت!
 
هیچ کس هم نمیگوید
آه چه موجود فداکاری!!
بد نیست گاهی برای خودت بهترین و خنکترین نوشابه ها را باز کنی!

چرا سهم تو نرمترین بالش نباشد یا بهترین یادگاری از سفر، یا سرگل غذا یا حتی ساعتی از برنامه دلخواه تلویزیونی؟

گاهی باید مثل ملکه ها رفتار کرد! باید به دیگران فهماند در وجود هر زنی غیر از یک موجود فداکار همیشه قانع، ملکه ای زندگی میکند که گاه باید عصای سلطنتش را بالا بیاورد و محکم بر زمین بکوبد تا دیگران یادشان بیاید قرار نیست همیشه سهم تو از پست ترین چیزها باشد.

یادت باشد :
«( تو ملکه زندگی ات هستی )»
 

 
بز و گوسفندی باهم می رفتند.
به جویی رسیدند،گوسفند از روی جوی جستی زد.دنبه او بالا رفت،بز خندید وفریاد کشید :"آ… تورا برهنه دیدم”
گوسفند غمگین شد .روی بر گرداند وگفت: ای بی انصاف من سالهاست تورابرهنه می بینم ونمی خندم وطعنه ای به تو نمی زنم .تو پس ازعمری که یک بار مرا چنین دیده ای ، لب به سرزنش وتمسخر من می گشایی؟
چون لئیمی با هزاران عیب وعار
روز وشب بر خلق عالم آشکار

بیند اندک عیبی از صاحب کرم
بر نیارد جزبه طعن ولعن دم

{*حکایت*بهارستان جامی*}
 

 
در دوره قاجار رسم بود که هنگام نوروز اصناف مختلف برای سلام عید به خدمت شاه می رسیدند.
در یک سلام نوروزی که صنف خیاط به حضور ناصرالدین شاه می رفتند پالان دوزها هم دنبال آنها به راه افتادند. خیاطان که از همراهی آنان ناراحت بودند به ایشان گفتند:
شما برای چه دنبال ما راه افتادید؟
که پالان دوزها جواب دادند: ما هم مثل شما اهل بخیه ایم…..

تصویر حیاط کاخ گلستان است و مراسم سلام نوروزی در عهد ناصرالدین شاه قاجار… 
 

 خودت باش

 نه تندیسی که دیگران می خواهند

 وقتی روحت را قالب فکر دیگران می کنی

 زیبا می شوی به چشمشان اما قبول کن

 تمام مجسمه ها شکستنی هستند ، در کمال زیبایی . . .

  “خدا”
فقط کسی رو به لبه پرتگاه
زندگیش میرسونه که،
میدونه قدرت پرواز رو داره ….

مشکلات زندگی، دلیل پرواز است …
پس، از مشکلات زندگی،
ناراحت نشو و از آنها استقبال کن !!!

1- چون «بادام» يك درصد فسفر دارد، مقوي مغز و سلسله اعصاب مي‌باشد.

2- «گشنيز» مقوي مغز و قلب مي‌باشد.

3- «فندق» بهترين مقوي مغز بوده و جوهر دماغ را زياد مي‌كند.

4- «سير» بهترين مقوي پياز مغز مي‌باشد و روي غدد مغزي تأثيرات نيكويي دارد.

1- «زردچوبه» عامل درمان كيسه صفرا و ناراحتي‌هاي كبدي است.

2- «نخود سياه» جهت كيسه‌ي صفرا تجويز مي‌شود.

3- «تره» خام كيسه صفرا را باز مي‌كند.

1- «سركه»، «گزنه»، «شلغم»، «غافث» و «چوبك» براي كهير مفيد مي‌باشند.

2- براي رفع خارش، مقداري «جوش شيرين» يا «نشاسته ذرت» را در وان حمام بريزيد داخل آب، بدنتان را خوب ماساژ دهيد.
3- با «جوش شيرين» و ماست محل را شستشو و ضماد نماييد.

4- «كيسه يخ» و يا پوست «خيار» روي آن بگذاريد خارش را از بين مي‌برد.

5- چهارده مثقال خاكشير و يك سير شيره «انگور» را با هم مخلوط كنيد و بخوريد تا همه دانه‌ها از داخل بدن خارج و ظاهر گردد كه بعداً فروكش مي‌كند.

6- چهارده مثال «خاكشير» و «سكنجبين» را مخلوط كنيد و بخوريد. براي دفع كهير و گل و زرده آب و عطش هم مفيد است.

7- صد گرم «شيره انگور» را با آب مخلوط نموده هر 3 ساعت يك بار ميل نماييد.

8- با جوشانده «نعناع» كمپرس نماييد.

9- ضماد و ماليدن آب «كنگر» و آب «خيار» هم مؤثّر و مفيد است.

1- دانه‌هاي گياه «لوبيا چشم بلبلي» براي معالجه مفيد است.

2- جوشانده «كيوي» رسيده و خشك شده مفيد است.

1- ضماد «اسطوخودوس» گرفتگي را درمان مي‌نمايد.

2- ماليدن «كهربا» با «صبر زرد» براي رفع كوفتگي مفيد است.

3- محل ضربه و كوفتگي را روزانه سه بار به آرامي با «عرق كامفره» بشوييد. سپس ضمادي از «جعفري» پخته شده در شراب، گرما گرم روي آن بگذاريد.

4- ماليدن «حنا» با «موم» و «روغن گل» سرخ جهت كوفتگي اعضا سود فراوان دارد.

5- ضماد برگ و ساقه‌هاي نازك «تمشك» جهت درد بيخ ران و كوفتگي پا كه در اثر ورزش و راه پيمايي عارض شود نافع است.

6- ضماد آرد «باقلا» مخلوط با آرد «جو» كه با «سركه» و «نعنا» پخته باشيد براي كوفتگي نافع است .

1- اگر خاكستر «چوب درخت انگور» را حل كرده و پس از صاف كردن غليظ نماييد و آن را گرم گرم كمپرس كنيد انواع دَم و كورك را باز كرده و معالجه مي‌كند.
2- ضماد گرم ميوه «انجير»، كورك را باز مي‌كند.
3- ضماد پخته «كاهو» با كمي «روغن زيتون» براي معالجه كورك نافع است.
4- ضماد له شده برگ «پيچ امين‌الدوله» در روي زخم‌هاي جلدي و كورك سودمند مي‌باشد.
5- ضماد پياز «نرگس» با «سركه» و «عسل» براي دمل و كورك بهترين مرهم مي‌باشد.
6- ضماد «مويز» بدون دانه مخلوط با پيه يا ضماد مخلوطي از «كشمش» و «زعفران» و «زرده تخم‌مرغ» و «مرزه» مفيد است.
7- از گوشت ميوه «كدو» به صورت ضماد براي كورك استفاده مي‌شود.

1- جويدن مغز هسته شيرين «هلو»، كندي دندان را از بين برده لثه‌ها را محكم مي‌نمايد.

2- جويدن «به دانه» كندي دندان را برطرف مي‌كند.

3- جويدن «ريحان» بسيار مفيد است.

پرسش: ياوران حضرت مهدي هنگام ظهور چه کساني هستند؟

پاسخ: كساني كه همراه با امام زمان(ع) ظهور مي‌كنند، دو گروه‌اند:
الف. مؤمنان خالصي كه قبل از ظهور از دنيا رفته‌اند و هنگام ظهور به اذن خدا دوباره زنده مي‌شوند.
ب. مؤمناني كه در زمان ظهور زنده‌اند.
از گروه دوم در روايات به افراد خاصي اشاره نشده است. اما از گروه اول به برخي افراد اشاره شده است؛ مانند برخي پيامبران، اصحاب كهف، سلمان، مقداد و مالك اشتر.
البته حضرت عيسي(ع) و حضرت خضر(ع) نيز امام زمان (عج) را همراهي و ياري مي‌كنند.
پيامبر(ص) و ائمه(ع) نيز هنگام ظهور و بعد از آن دوباره به دنيا باز مي‌گردند؛ ولي كيفيت آن به درستي روشن نيست.

پرسش: ياران امام مهدي چه ويژگي هايي دارند؟

پاسخ: براي ياران امام زمان(ع) ويژگي‌هايي گفته شده است؛ از جمله:
الف. معرفت: آنان معرفت و شناخت عميقي از خداوند و امام دارند. امام علي(ع) درباره‌ آنان فرموده است: مرداني كه خدا را چنان كه شايسته است شناخته‌اند". (منتخ الاثرع فصل 8، ب1، ح2). چنين معرفت همچنان امكان پذير است كه انسان، امام زمان خود را بشناسد. امام صادق(ع) به نقل از امام حسين(ع) فرمود اي مردم! خدادوند خلق نكرد بندگان را مگر اينكه او را بشناسند. پس وقتي او را شناخته، عبادتش كنند. پس هنگامي كه او را عبادت كردند از عبادت(ذلت در برابر) غير او بي نياز مي‌شوند. مردي پرسيد: اي پسر رسول خدا، پدر و مادر فدايت باد معرفت خدا چيست؟ فرمود: اينكه مردم هر زماني امام خود را كه اطاعتش بر آنان واجب است بشناسند".(بحار الانوار، ج 23، ص83، ح22).
پس معرفت امام راه شناخت خداست و ياران امام مهداي(عج) شناخت عميقي از امام دارند. اين شناخت فراتر از دانستن نام و نشان و نسبت امام است؛ بلكه معرفت به حق ولايت امام و جايگاه بلند او در عالم هستي است.
ب. اطاعت: نتيجه معرفت درست اطالعت از امام است؛ چرا كه اطاعت از او، اطاعت از خداست. پيامبر(ص) در توصيف ياران حضرت مهدي(ع) فرمود: “آنان در اطاعت از امام خود كوشا هستند"(بحار الانوار، ج 52، ص309، ح4).
ج. عبادت و صلابت: امام صادق(ع) در بياني فرمود: شب‌ها را با عبادت به صبح مي‌رسانند و روزها را با روزه به پايان مي‌رسانند. و در فراز ديگر فرمود: آنان مرداني هستند كه گويا دل‌هايشان پاره‌هاي آهن است(بحار الانوار، ج52، ص308).
د. شهادت طلبي: امام صادق(ع) فرمود: “آنان آرزو مي‌كنند در راه خدا شهيد شوند".(همان)
ه. اتحاد و همدلي: امام علي(ع) فرمود: “ايشان يكدل و هماهنگ هستند” (يوم‌الخلاص، 224).
و. بصيرت و نورانيت: آنان كساني اند كه دله‌هاي نوراني داشه و چشم حقيقت بين قلببي آنان باز شده است و ديگران را نيز به راه راست هدايت مي‌كنند. امام صادق(ع) فرمود: “آنان مانند چراغند گويا قلب‌هايشان مانند قنديل مي‌درخشد".(بحار الانوار، ج52، ص308).

پرسش: هنگام قيام حضرت چه کساني و از چه مکانهايي هستند ؟ و چطور علم به ظهور دارند ؟

پاسخ: الف. در مورد ياران امام زمان(ع) هنگام ظهور آنچه از مجموعه احاديث معصومين به دست ميآيد، اين است که ياران آن حضرت دو گروه ميباشد:
1. ياران عمومي؛
2. ياران ويژه.
در هنگام ظهور، حضرت از مکه قيام نموده، به فراخوان عمومي ميپردازد. در ابتدا ياران مخصوص ـ که به عنوان فرماندهان سپاه حضرت به شمار ميروند به سوي مکه ميآيند و در آنجا سپاهي با حلقهي ده هزار نفري از ياران را تشکيل ميدهند و سپس به لشکر حضرت افزوده شده و مومنان گروه گروه به ايشان ميپيوندند و آنان در رکاب امام زمان(ع) به طرف مدينه حرکت ميکنند و از آنجا به طرف کوفه رهسپار ميشوند و سپس به فتح عالم و نابودي سنگرهاي کفر همت ميگمارند.
امام باقر(ع) فرمودهاست: “هنگام ظهور، وقتي مهدي(ع) به طرف کعبه ميآيد، تا در کنار کعبه نداي جهاني خود را سر دهد، در مکاني به نام “ذي طوي"، به انتظار 313 نفر يار مخصوص خود توقف ميکند تا آنان بيايند و همراه آن حضرت به طرف کعبه رهسپار شوند".(بحار الانوار، ج52، ص306).
همچنين در حديث ديگري ميفرمايد:
“يجمع الله من آقاصي البلاد علي عدة اهل بدر ثلاثماة وثلاث عشر رجلا"؛"خداوند از اطراف جهان و اقصي نقاط عالم به تعداد جنگ جويان بدر (313 نفر) به دور او جمع ميکند.(بحار الانوار، ج52، ص310).
در روايات معصومين(ع) خصوصياتي مانند محل و زمان زندگي و نام و مشخصات فردي ياران به هنگام ظهور، مطلبي نيامده است. در بعض از روايات اهل سنت، نام ها و شهرهايي ذکر شده است؛ اما به علت اينکه از ناحيه امامان معصوم تاييد نشده است. نميتوان به آنها تکيه کرد. به هر حال ميتوان به بعضي از خصوصيات کلي براي ياران آن حضرت اشاره نمود. اين خصوصيات توسط امام معصوم(ع) بيان شده است:
1. ايمان به هدف و اراده استوار و پيروي کامل از ولايت و رهبري امام زمان(ع)؛
2. قدرت نظامي برتر و دفاع از امام زمان(ع) در مقابل توطئه دشمنان؛
3. داراي قدرت مديريت و حکومت بر اساس عدالت اسلامي؛
4. قرار گرفتن در اوج فداکاري و شهدات طلبي در رکاب امام زمان(ع)؛
5. آماده مبارزه و مطيع کامل هستند؛
6. از صالحان روي زمين که وعده حکومت آنان در قرآن آمده است؛
7. بيعت و پيمان آنان با امام زمان(ع)؛
8. بعضي از اين ياران جزو رجعت کنندگان هستند، يعني، در زمانهاي قبل از دنيا رفتهاند و در زمان ظهور دوباره زنده شده در رکاب امام زمان(ع) به خدمت ميپردازند مانند برخي از انبياء و اوليا و اصحاب پيامبر و ائمه(ع)).
نتيجه آنکه از مجموعه احادث امامان معصوم معلوم ميشود که ياران امام زمان(ع) منحصر در افراد مشخص و يا شهرهاي خاص نميباشند، بلکه افراد از هر مکان و هر زمان (به وجود آمدن خصوصيات کلي مورد نظر براي ياران آن حضرت) ميتوانند جزو حاميان و ياران آن امام عزيزقرار گيرند.
براي مطالعه بيشتر ر.ک:
1. سيماي آفتاب ـ دکتر حبيب الله طاهري؛
2. چشم اندازي به حکومت مهدي(ع) ـ نجم الدين طبسي؛
3. منتخب الاثر ـ صافي کلپايگاني؛
4. بحار الانوار ج52 ـ علامه مجلسي(ره).
ب. اطلاع يافتن افراد و ياران از قيام بزرگ امام مهدي(ع) با توجه به بروز علايم و آشکار شدن نشانهها است. تحقق علايم حتمي ظهور باعث آگاه شدن افراد از نزديکي ظهور آن بزرگوار است. اعلام ظهور توسط امام مهدي(ع) در مسجد الحرام که همراه با قراين و نشانههاي آشکار خواهد بود، باعث آگاهي مردم و ياران ميشود.
البته در مورد ياران خاص و ويژه علاوه بر علايم ظهور، شايد بتوان از الهامات الهي بر قلبهاي آنان و حضور معجزه گونه ايشان در مکه هنگام ظهور نيز استفاده کرد. در برخي روايات آمده که آنان از بسترهاي خود ناپديد شده و صبح در مکه جمع ميشوند. (بحار الانوار، ج52، ص323، ح34) و در برخي ديگر از وجود صحيفهاي در زير سر آنان صبح هنگام خبر ميدهد. (همان، ص324، ح35) و در بعضي ديگر اجتماع سريع آنان به جمع شدن ابرهاي پاييزي و تراکم آنان تشبيه شده است.(همان، ص334، ج65).

پرسش: نقش زنان در انقلاب امام مهدي چيست؟

پاسخ: نقش زنان در دو بعد قابل بررسي است:
الف. دوران قيام و انقلاب: آنچه از روايات استفاده مي‌شود زنان در ركاب حضرت و در جريان جنگ، همراه ايشان هستند و آنچه را كه ايشان امر مي‌كند، انجام مي‌دهند. در بعضي از روايات آمده است: “50 زن در گروه 313 نفري (گروه اول از ياران) حضور دارند. (بحار الانوار، ج52، ص223) طبق بعضي از روايات، گروهي از ياران حضرت زناني اند كه قبل از ظهور از دنيا رفته و هنگام ظهور رجعت كرده و به دنيا باز مي‌گردند.(دلايل الانامه، ص260).
ب. دوران پيروزي و حاكميت عدل مهدوي: در اين دوران ـ كه دوران رشد و شكوفايي علم و حكمت است ـ زنان حركت و رشد چشمگيري خواهند داشت. آنان چنان از علم و معارف اسلامي بهره مي‌برند كه حركات و رفتارشان، بر اساس قانون خدا است. بر اين پايه به بهترين وجه ممكن به تربيت فرزندان با ايمان ـ در كنار حركت فرهنگي خود ـ اقدام مي‌كنند. امام باقر(ع) فرمود: در زمان امام مهدي(عج) به شما حكمت داده مي‌شود، تا آنجا كه زن در درون خانه‌اش مطابق كتاب خدا و سنت پيامبر(ص) قضاوت مي‌كند".(بحار الانوار، ج52، ص352).

پرسش: نقش زنان در ارتباط با امام زمان (عج) و ظهور ایشان چیست ؟

پاسخ: نقش زنان در دو بعد قابل بررسي است:
الف. دوران قيام و انقلاب: آنچه از روايات استفاده مي‌شود زنان در ركاب حضرت و در جريان جنگ، همراه ايشان هستند و آنچه را كه ايشان امر مي‌كند، انجام مي‌دهند.
در بعضي از روايات آمده است:
«50 زن در گروه 313 نفري (گروه اول از ياران) حضور دارند.»

(بحار الانوار، ج52، ص223)

طبق بعضي از روايات، گروهي از ياران حضرت زناني اند كه قبل از ظهور از دنيا رفته و هنگام ظهور رجعت كرده و به دنيا باز مي‌گردند.

(دلايل الانامه، ص260).

ب. دوران پيروزي و حاكميت عدل مهدوي: در اين دوران ـ كه دوران رشد و شكوفايي علم و حكمت است ـ زنان حركت و رشد چشمگيري خواهند داشت. آنان چنان از علم و معارف اسلامي بهره مي‌برند كه حركات و رفتارشان، بر اساس قانون خدا است. بر اين پايه به بهترين وجه ممكن به تربيت فرزندان با ايمان ـ در كنار حركت فرهنگي خود ـ اقدام مي‌كنند.
امام باقر(ع) فرمود:
«در زمان امام مهدي(عج) به شما حكمت داده مي‌شود، تا آنجا كه زن در درون خانه‌اش مطابق كتاب خدا و سنت پيامبر(ص) قضاوت مي‌كند».

(بحار الانوار، ج52، ص352).

پرسش: دائمي بودن 313 نفر تا آخر حکومت حضرت مهدي (ع) با دليل ؟

پاسخ: براي طول عمر ياران ويژه امام عصر(ع) تا پايان عمر حکومت آن بزرگوار، دليل خاصي نيست. اصولا خداوند براي افراد عمري طبيعي قرار ميدهد تا در طول آن به کسب خوبي همت گمارند و سرنوشت خوبي براي خود رقم زنند. حال اگر بنابر مصالحي فرد عمر طولاني پيدا کرد لزومي ندارد که منتسبين به او نيز عمر طولاني غير عادي داشته باشند. مگر آنکه مصلحت بر آن باشد. عمر طولاني حضرت دليل عقلي و روايي دارد که بايد تا پايان حکومت باقي باشد، ولي داشتن عمر طولاني براي ياران دليل خاصي ندارد. البته ممکن است خداوند به ياران حضرت نيز عمر طولاني عنايت کند، ولي ما از آن خبر نداريم.