بار الهےٰ…
مهربانیت
همانند
امواج دریا
پے در پے…
ساحل وجودم را در بر مےگیرد
و به دستِ قدرت تو ،
تمام تیرهاے بلا شکستہ مے شود…

تو هر زمان با من و در کنار من بوده ایے
و من در “گهواره ے” محبتت چه آسوده آرام گرفتہ ام…

پس ای “خداے “مهربانم…
به ذکر نام زیبایتu
و نیایش لحظہ هایت ،
وجود زمینیَم را ملکوتے گردان…
تا آنچہ تو میخواهے باشم
و از آنچہ من هستم “رها” شوم ،
که تو… بے نیاز و من “غرق” نیازم