سلام بر تو اى مادر مؤمنان،
سلام بر تو اى همسر سرور فرستادگان،
سلام بر تو اى مادر فاطمه زهرا سرور بانوان دو جهان،
سلام بر تو اى نخست بانوى مؤمن،
سلام بر تو اى آن كه دارائيش را در راه پيروزى اسلام و يارى سرور انبيا هزينه كرد و دشمنان را از او دور ساخت،
سلام بر تو اى آن كه بر او جبرئيل درود فرستاد، و سلام خداى بزرگ را به او ابلاغ كرد، اين فضل الهى گوارايت باد
و سلام و رحمت و بركاتش بر تو باد.
( زيارت حضرت خديجه (س))

حضرت خديجه(س) يکي از چهار زن کامله آفرينش بود که دوازده ستاره درخشان امامت از وجود او ريشه گرفته اند.
همسري رسول خدا (ص)، لياقتي مي خواست که ذات مقدس الهي، اين شايستگي را در وجود حضرت خديجه(س) آفريد.
او زني بود از جنس آسمان که با عروج روحاني اش به ملکوت، ديگر کسي رسول خدا را شادمان نديد.
در تعريف خديجه(س) همان بس که فاطمه از دامان او برخاست و محمد با تکيه بر حمايت هاي او بر قلّه رسالت نشست.

عظمت مقام خديجه(س) از سربلندي او در امتحاني بود که با تمام تنهايي، لحظه اي در حقانيت رسول خدا (ص) شک نکرد که به راستي اگر نبود دست ياري گر خديجه (س)، شعله دين اسلام در شعب ابي طالب خاموش مي شد.
تولّد حضرت خديجه عليها السلام سال 68 پيش از هجرت است. ازدواج مبارک خديجه با وجود مبارک و نازنين حضرت محمّد (ص) هنگامي بود که 25 سال از عمر شريف پيامبر (ص) و چهل سال از عمر حضرت خديجه عليها السلام مي گذشت. او اولين زني بود که به اسلام گرويد، چنانکه علي بن ابي طالب (ع) اولين مردي بود که اسلام آورد، اولين زني که نماز خواند، خديجه بود.

حضرت خديجه(س) انساني روشن بين و دور انديش بود. بانويي بود که دارايي اش موجب والايي اش و ثروتش ابزار همّت و کرامتش بود. باگذشت، علاقه مند به معنويات، وزين و با وقار، معتقد به حق و حقيقت و متمايل به اخبار آسماني بود. همين شرافت براي او بس که همسر رسول خدا (ص) بود و گسترش اسلام به کمک مال و ثروت او تحقق يافت. او از لحاظ نسب از همه زنان پيغمبر (ص) به پيغمبر نزديک تر است.

حضرت خديجه در ماه رمضان سال دهم بعثت و اندکي پس از وفات حضرت ابوطالب عليه السلام درگذشت.

رحمت خدا بر خديجه عليها السلام باد که شاخه‏هاي بي‏پناه رسالت، بر ريشه‏هاي مقتدرش پيوند خورده بودند.