گروهی در حال عبور از غار تاریکی بودند که سنگ‌هایی را زیر پای‌شان احساس کردند.

بزرگ‌شان گفت: اینها سنگ حسرتند. هرکس بردارد حسرت می‌خورد، هر کس هم برندارد باز هم حسرت می‌خورد.

برخی گفتند پس چرا بارمان را سنگین کنیم؟ برخی هم گفتند ضرر که ندارد مقداری را برای سوغاتی بر می‌داریم. وقتی از غار بیرون آمدند فهمیدند که غار پر بوده از سنگ‌های قیمتی.

آنهایی که برنداشته بودند حسرت خوردند و بقیه هم حسرت خوردند که چرا کم برداشتند. زندگی هم بدین شکل است، اگر از لحظات استفاده نکینم حسرت می‌خوریم و اگر استفاده کنیم باز هم حسرت می‌خوریم که چرا کم. پس تلاشمان را بکنیم که هرچه بیشتر از این لحظات استفاده کنیم.