پروردگارم….
در مستجاب نشدن دعاهایم حکمتی نهفته است که خود فقط به آن علم داری.
میدانم دعاهایم میشنوی
واما من در محکمه جهل خویش تو را به براورده نکردن حاجاتم محکوم میکنم…

در مقابل دستهای گشوده شده ام بسوی آسمان آرام در گوش من زمزمه میکنی شکیبا باش بنده ام…
در پنهان اموری را برایت کنار گذاشته ام که خوشایند تو خواهد بود…

پروردگارم….
برای نداده هایت شکرگزارم چون میدانم خیر مرا تو فقط میدانی…
و برای داده هایت شکرگزارم…..

تو مرا انسان آفریدی…و چه زیبا نعمتی است این نعمت…
مرا انسان آفریدی…سرور کاینات جهان…وهمه چیز درخدمت من

پروردگارم نگذار با ناسپاسی این داده ات را از یاد ببرم…
بگذار تمام امورم را به تو بسپارم…
سکان کشتی را تو بدست بگیر…
انسانیتم را از من پس نگیر..

پروردگارم بگذار شکرگزار نعمتهای دیده و ندیده ات باشم
و طغیان نکنم به بهانه انسان بودنم…
بگذار همیشه تنها بنده تو باشم….